• Oliwia Iskierka jest zwyczajną nastolatką, nieco zakompleksioną i zakochaną bez wzajemności. Aż tu pewnego dnia zaczynają się nią interesować dziennikarze. A Szymon-Wspaniały, który do tej pory nawet jej nie zauważał, zaprasza Oliwkę na dyskotekę. Ale wtedy już nic nie jest takie proste jak dawniej. W kraju postanowiono przywrócić monarchię. Genealodzy po żmudnych poszukiwaniach dotarli do potomka Jagiellonów, a jest nim nie kto inny, tylko Władysław Igiełka, tata Oliwki! • Od momentu ogłoszenia w telewizji tego epokowego odkrycia nawet zwykła droga do szkoły staje się niecodzienną przygodą. • Jak poradzi sobie z nowymi wyzwaniami nie tylko Oliwka, ale cała jej rodzina i przyjaciele? • Książka zabawna, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, wartko i ciekawie się toczy. • Miła rozrywka.
  • Dziewczyna-główna bohaterka dowiaduje się że jej ojciec jest dziedzicem tronu Jagiellonów. Od tej pory codziennie gdy wychodzi z domu lub na przykład ze szkoły obserwują ją dziennikarze. Jej życie zupełnie się zmienia. A kiedy wydaje się że nie będzie już obiektem obserwacji dziennikarzy, jej brat dziedzic tronu zrzeka się go i tym samym ona dziedziczy tron... • Bardzo ciekawa książka czytałam ją kilka lat temu, ale pamiętam, że przypadła mi do gustu!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo