• Pomysł na książkę był wspaniały- fantastyka,w której występuje walka między klanami, nielegalny handel i zderzenie tradycji z nowoczesnością. Pierwsza połowa książki była naprawdę solidna, akcja nie dłużyła się, byłam zaangażowana w dziejące się wydarzenia. Niestety tego samego nie mogę powiedzieć o drugiej połowie, przy której dosyć się wynudziłam, ciąg wydarzeń nie był interesujący, dłużył się. Co do bohaterów. Podobało mi się, że żaden z bohaterów nie był całkowicie zły lub dobry, wszyscy byli w jakimś stopniu ''szarzy''. Moimi faworytami zostali Anden i Shae. Mam dosyć mieszane uczucia , które ciągneły się ze mną przez całą książkę w stosunku do Hila. Nie mogłam zrozumieć większości jego zachowań, często mnie wkurzał i irytował. To, co dosyć irytowało mnie w książce to zachowania rodziny w stosunku do Shae, określenia, którymi nazwał ją Hilo w przeszłości. Denerwowało mnie przedstawienie kobiet w książce, czy naprawdę był nam potrzebny wygląd majtek Wen na 50 stronie książki? Może trochę hejtuje, lecz nie uważam że mizoginia była w jakiejkolwiek postaci konieczna.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo