• Dobrze napisana, pouczające historie, bardzo dobrze zobrazowana praca ratowników
  • Teoretycznie jest w tej książce wszystko co miłośników literatury górskiej powinno zadowolić. A jednak owe "wszystko" jakoś nie trzyma poziomu. Może, z resztą, bardziej pionu, jak to w Tatrach częściej bywa. • (Opinia na L.C.)
  • Świetnie napisana książka. Można się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy.
  • Książka bardzo ciekawa, ukazująca trud najpierw zostania ratownikiem oraz ich pracy, ich bardzo wysokie kwalifikacje i szerokie, doskonałe umiejętności, determinację i ilość wyrzeczeń oraz poświęceń. A to wszystko za naprawdę marne pieniądze. Potrzeba ogromnej pasji, by wykonywać tą pracę. A i dla nas, turystów, wiele cennych wskazówek na przyszłość.
  • Bardzo fajna książka, pełna anegdot, dla wszystkich interesujących się górami:)
  • Jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio czytałam. Miałam zawsze wielki szacunek dla ludzi, którzy w górach niosą pomoc potrzebującym, ale nie zdawałam sobie sprawy, że są to ludzie aż tak wszechstronnie przygotowani, wyszkoleni i sprawni. Oceny ich umiejętności odbywają się regularnie, więc jeśli chcą służyć w tej elitarnej grupie, muszą bezustannie dbać o swój rozwój. W książce znajdziemy także opisy najbardziej niebezpiecznych, ale i zabawnych historii z życia ratowników. Byłoby dobrze, gdyby każdy, kto wyrusza w góry, znał zasady bezpiecznego poruszania się po nich i, co najważniejsze, stosował się do tych reguł. Żeby niepotrzebnie nie narażać ani siebie, ani tych, którzy, w razie potrzeby, wyruszą nam na ratunek. Polecam gorąco!
  • Świetna książka, w pasjonujący sposób opisuje poświęcenie, pasje i trud bycia ratownikiem tatrzańskim. Przedstawia wszystkie rodzaje ratownictwa górskiego - ścianowe, lawinowe, jaskiniowe, nurkowe, prace pilota śmigłowcowego. Opisuje najtrudniejsze i najciekawsze akcje raunkowe. Każdy kto kiedykolwiek chodził po górach lub zamierza powinien sięgnąć po tę książkę lub też dla poszerzenia własnych horyzontów.
  • Rewelacja dla fanów gór
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo