• Oj, słabiutka książka... To humorystyczne przedstawienie postaci tygrysa, który twierdzi, że nie wyrządza żadnej krzywdy swoim ofiarom; jak wpada między stado ptaków to po to, by tańczyły, jak skrada się do jajek, to po to, by je wysiedzieć... Czytając robiłam dobrą minę do złej gry, nie dając się jednak ani na moment porwać tej dziwnej zabawie. Z tyłu głowy wciąż miałam pytanie, ile złego zrobi ta lektura; pokazuje oszukiwanie w pozytywnym świetle, bohater jest przedstawiony tak, by wzbudzić sympatię dziecka. Ilustracje są kolorowe ale dość zwyczajne, na pewno nie wybitne, chyba tak je najprościej określić. • Książka ostatecznie ani grzeje ani chłodzi, Synkowi co prawda zapadło w pamięć to nieszczęsne wysiadywanie jaj, na szczęście opowiadał o tym babci jako o zasłyszanej bzdurze.
  • Wesoła książka z pięknymi ilustracjami o tym jak mógłby wyglądać dzień tygrysa
  • Fajna, pięknie ilustrowana książeczka dla dzieci
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo