• 4 po północy to cztery opowiadania niezależne od siebie. "Langoliery" czyli pożeracze czasu to opowieść wydarzeń lotu nr 29, którego czeka między innymi "zorza polarna". Pasażerowie, w tym Brian Engle na codzień wykonujący zawód pilota, których ogarnął sen mają więcej szczęścia. Sprawy nabierają dramatu, kiedy Brian musi usiąść za stery samolotu. "Tajemniczy Ogród" to opowieść Mortona Rainey'a, znanego powi­eści­opis­arza­, na którym pada podejrzenie plagiatu opowiadania Czas Siejby pod postacią Tajemniczego Ogrodu. Mort lekceważy pogróżki "Spluwy" ale zaczyna wątpić we własne zmysły, gdy traci bliskich przyjaciół, a była żona nie koniecznie stanowi wsparcie. W trzeciej odsłonie pt. "Policjant Biblioteczny" King w tej części ciekawie manipuluje czasem, co ma niebywały wpływ na życie Sama Pebleesa. Okazuje się, że nie oddawanie wypożyczonych książek na czas może mieć fatalne skutki, o których człowiekowi nawet się nie śni. Ostatnia partia tekstu obejmuje opowiadanie "Polaroidowy Pies". Kevin Delevan otrzymuje na piętnastkę polaroid firmy Sun model 600. Ten prezent jest bez wątpienia gwoździem programu tego wieczoru. Jednak z każdym wykonanym i wywołanym zdjęciem aparat staje się udręką nie tylko dla Kevina. Zawartość zdjęć wywołuje lawinę niek­ontr­olow­anyc­h wydarzeń. Każde następne zdjęcie to krok w nieznane i można odnieść wrażenie że w niebezpieczne. Książka ciekawa, jednak potwierdza się fakt, że Stephena Kinga trzeba lubić i rozumieć. To drugie jest czasami trudne i niemożliwe, kiedy rzeczywistość jest tylko ludzką fantazją.
    +2 trafna
  • Chyba najlepsze opowiadania ( ha, ha, ha opowiadania jak powieści). Zachęcam gorąco do zapoznania się z tą pozycją.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo