O samowiedzy osób dorosłych w spektrum autyzmu - jej źródłach, znaczeniu diagnozy oraz psychoedukacji

Autorzy:
Mirosława Kanar
Jarosław Bąbka
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek (2024)
ISBN:
978-83-8180-702-9
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe
Źródło opisu: Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Emanuela Smołki w Opolu - Katalog centralny

W książce podjęto problem źródeł wiedzy o sobie, znaczenia diagnozy oraz oddziaływań terapeutycznych z perspektywy osób w spektrum autyzmu. O tych ważnych kwe­stiach związanych z tożsamością człowieka autorzy piszą używając słów wypowiedzianych przez osoby neuroatypowe, a tak­że prezentują ich przemyślenia oraz wskazówki dotyczące różnych form wsparcia. Pierwsza i druga część książki zostały ukierunkowane na ukazanie szerokiej perspek­tywy dotyczącej spektrum autyzmu oraz na ustalenia termino­logiczne dotyczące samowiedzy, jej źródeł, a także etapów rozwoju wiedzy o sobie. W części metodologicznej uzasadniono wybór paradygma­tu interpretatywnego, a także opisano przyjętą fenomenogra­ficzną perspektywę opracowania materiału badawczego. Kolejne części książki odpowiadają na problemy badawcze oraz ukazują źró­dła samowiedzy, znaczenie diagnozy spektrum autyzmu, a także rolę oddziaływań psychoedukacyjnych dla wiedzy o sobie doro­słych osób neuroatypowych. Pracę kończy syntetyczne ujęcie uzyskanych wyników badań w kontekście dotychczasowych ustaleń na temat samowiedzy osób ze spektrum autyzmu, a także rekomendacje dla praktyki. Książka polecana jest pedagogom, psychologom, socjologom,a także osobom w spektrum autyzmu i ich rodzicom.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo