Recenzje dla:
  • Wspaniały, bo jakże prawdziwy. • Oto obraz współczesnego świata zdominowanego tematem uchodźców i ludzi nielegalnie zasiedlających inne państwa. Samba mieszka u wujka a zarabia "na czarno" ciagle zmieniając miejsca zatrudnienia. Podobnie jak i jego kumple tuła się z dnia na dzień licząc na szczęście przy znalezieniu "zahaczenia" na chwilę za kilka euro. Pewnego dnia poznaje wolontariuszkę, młodą Francuzkę, która przeprowadza z nim rozmowę w biurze dla emigrantów. I od tego momentu wszystko powoli zaczyna przybierać inne formy. • Niezwykły film, który zmienia ludzi. Samba, czarnoskóry obywatel Senegalu dostrzega w "białej" kobiecie coś pasjonującego. Coś nikłego, delikatnego, coś zmysłowego i doświadcza innego życia, gdzie górę zaczynają brać zwykłe emocje, jak choćby miłość czy zachwyt nad pięknem. Ona zaś, Alice (w tej roli subtelna Charlotte Gainsbourg) przełamuje w sobie bariery i strach, zaczyna ostawiać tabletki nasenne i próbuje szukać odwagi w swoich pokładach kobiecości. A wszystko dzięki niemu, dzięki komuś, kto daje od tak, zwykłą wiarę w siebie samą. Film komediowy - przez łzy, raczej wzruszający, pasjonujący, MAGNETYCZNY.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo