• Trudno uwierzyć, jak wiele cierpienia zwierząt zostało opisanych w tej małej- bo liczącej niespełna 150 stron, z czego kilka zajmują przypisy- książce. Autor podchodzi do tematu praw zwierząt kompleksowo. Przywołuje ważne kwestie, od narodzin i ideologii ruchu wyzwolenia zwierząt aż po argumenty krytyczne, z którymi muszą mierzyć się aktywiści. Rozdziały poświęcone regulacjom prawnym i problemom, jakie napotyka się na poziomie ustawodawczym zostały napisane w przystępny i opisowy sposób. Pietrzykowski przywołuje postaci filozofów, którzy na przestrzeni dziejów w większym bądź mniejszym stopniu zabierali głos w kwestii statusu moralnego zwierząt. Najbardziej zaangażowanymi są oczywiście Peter Singer oraz Tom Regan, do których twórczości i poglądów autor często wraca. W tym miejscu muszę zwrócić uwagę także na bogatą bibliografię, która w tego typu książkach jest niezwykle ważna. • Choć książka opiera się na informacjach a nie emocjach, na jej kartach Tomasz Pietrzykowski umieścił także opisy brutalnych eksperymentów na zwierzętach oraz przerażającej rzeczywistości umęczonych przez człowieka więźniów ferm, cyrków i innych. Publikacja zawiera także zdjęcia ofiar tych przerażających działań. Poruszając temat traktowania nie da się, niestety, uniknąć drastycznych obrazów. • Dyskusja nie została jeszcze zakończona. Walka o prawa tych, którzy sami nie mogą jej prowadzić wydaje się nie mieć końca. Dlatego uświadamianie ludzi w temacie jest nie mniej ważne i potrzebne, niż było w czasach powołania do życia ruchu wyzwolenia zwierząt.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo