• Świetna książka dla młodzieży, uważam, że powinna być wpisana na listę lektur. Wartościowa, zadająca pytania, pełna emocji i tych dobrych i tych złych, a przede wszystkim mądra. Polecam bardzo.
  • Arystotelesowi przypisuje się myśl, że człowiek jest istotą społeczną. Sentencja ta jednak ma rozwinięcie, że ten, kto nie żyje w społeczeństwie, jest bestią. Społeczność rolniczego miasteczka w Pensylwanii poznajemy za sprawą opowieści Annabelle. Rezolutna dziewczynka przyjaźni się z Tobym – człowiekiem, którego społeczność odrzuca, uważa za odmieńca, bo ten wybiera inny sposób na życie. Jego umiłowanie wolności nie spotyka się ze zrozumieniem ze strony mieszkańców. Jedynie Annabelle i jej rodzina zdają się akceptować tego miłującego przyrodę włóczykija. Wrażliwa na krzywdę innych Annabelle sama boryka się z brakiem akceptacji w szkole. Pojawienie się Betty – szkolnej dręczycielki – burzy harmonijne życie Annabell. Toby stara się czuwać nad dziewczynką, pilnując ją z ukrycia. Do czasu gdy zło wyrządzane przez Betty wywołuje lawinę nieoczekiwanych, wstrząsających wydarzeń, a ostrze oskarżeń kieruje się w stronę Toby’ego. Dla mieszkańców staje się bestią, którą należy schwytać, by przywrócić upragniony dla społeczności spokój. Życie miasteczka musi toczyć się według ustalonych reguł. Annabelle jest w centrum wydarzeń i podejmuje heroiczne wysiłki, by uchronić Toby’ego przed fałszywymi oskarżeniami rzucanymi przez Betty i niechybną karą. Dotąd prawdomówna, musi nauczyć się kłamać. Powieść Lauren Wolk podejmuje temat społecznego wykluczenia, stawia pytania o granice tolerancji, definicję normalności. To wciągająca i niezwykle poruszająca historia o ferowaniu pochopnych wyroków i pojęciu zła, którego korzenie zdają się sięgać doznanych w życiu krzywd. • Ewa Cywińska • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo