Recenzje dla:
  • Podoba mi się styl, język , zwroty akcji , barwni bohaterowie. Czekam na tom 5 , ale jakiś maruder go przetrzymuje. Czyta się tę książkę szybko. Dużo się dzieje i nie można się przy niej nudzić. Polecam
  • ile można czekać na marudera
  • Główna bohaterka wymaga wiele od policjantów, a sama niewiele robi. Całą sympatię do niej można stracić w momencie, kiedy postanawia spreparować dowody. Wykorzystuje ludzi i sama jest sobie winna, że wpadła "jak śliwka w kompot". Pani prokurator w mojej opinii jest chyba wzorowana na postaci z książki Mroza (Chyłka). Mimo wszystko dobrze się czyta.
  • Książka bardzo dobra, jednak czytając ją miałam wrażenie, że czytam R. Mroza, który stworzył mecenas Chyłkę ( u autorki D. Brzezińskiej to pani prokurator Sawicka), aplikanta Zordona (tu policjant Michalski) i czarny charakter Langer, którego odpowiednikiem w książce „ Nie dopniesz swego” jest niejaki Lis. • Dodatkowo, fabuła, zachowania i osobowości bohaterów, również znacząco nie odbiegają od oryginału, tj. seri z Chyłką R. Mroza.
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Rozwiń skrzydła z ADHD
Sztuczna inteligencja
Kot, który nauczał zen
Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną
Na tropie podejrzanych relacji
Ślepota umysłu
Podkręć swój mózg
foo