• Dziwna choć interesująca książka. Akcja opisana w niej wygląda mniej więcej tak - autor przyjeżdża gdzieś, spotyka kanadyjczyków, w trakcie rozmowy wspominają coś o postaciach historycznych i zaczyna się długi wywód historyczny. Potem następuje opis wędrówki autora, który znowu kogoś spotyka lub coś widzi i mu się kojarzy - i znowu długi wywód historyczny. • Dla mnie te wstawki historyczne były najciekawszym elementem książki, dowiedziałem się sporo rzeczy o historii i podboju Kanady. Zaś wędrówka autora, ciekawa sama w sobie, z kilkoma nawet śmiesznymi momentami ale nie wzbudziła mojego jakiegoś specjalnego zainteresowania. Przelatywałem szybko przez strony z opisami spływu kajakowego, łowienia ryb, podchodów do zwierza, opisami samego polowania (swoją drogą - po co polować jak potem ma się wyrzuty sumienia - dziwne podejście autor zaprezentował w książce), szukając w treści opowieści o przeszłości. • W sumie - jest to takie dwa w jednym. Dla każdego coś miłego. Chcesz sobie poczytać o przyrodzie i zwierzynie Kanady - proszę bardzo. Wolisz historię i opowieści o Indianach - nie ma sprawy. Całość jest napisana dość dobrze, autor nie przynudza, momentami wywołuje uśmiech na twarzy. • Książka warta przeczytania - ostatnie wydanie jest kompilacją tekstów z wcześniejszych wydań (dodano to co było usunięte we wcześniejszych wydaniach).
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo