• Zajmuję się marketingiem i reklamą i wcale nie sądziłam, że przykładam rękę do przeobrażania społeczeństwa :) A tu okazuje się, że jestem zarazem twórcą i tworzywem :)))
  • Na początek dobra rada - zanim zaczniesz czytać, zaopatrz się w słownik wyrazów obcych. Autor bardzo często używa • języka przesyconego terminologią z dziedzin historii kultury, antropologii, filozofii. Książka naszpikowana jest • słowami, takimi jak semiotyka, topos, czy np. synekdocha. Zdecydowanie nie jest to książka popularno-naukowa, co • mógłby sugerować opis na okładce. • Jeśli jednak zdecydujesz się przebrnąć przez warstwę leksykalną, czekają na ciebie prawdziwe perełki, • intrygujące spostrzeżenia autora oraz bogaty materiał do przemyśleń. Mnie osobiście najbardziej zaintrygowało • wyjaśnianie przejścia cywilizacyjnego z "wszystko jest na przedaż" do "marka sprzedaje (prawie) wszystko - w tym • status społeczny". Łatwiej mi teraz zrozumieć tych Japończyków, którzy skłonni są nawet głodować po to, żeby nabyć • jakiś markowy gadżet. • Wartościowa książka, ale dałam tylko 3 gwiazdki, 2 odjęłam za brak "fair play" - nie lubię wprowadzania w błąd • potencjalnego czytelnika przez opisy z okładki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo