• Autorki, bardzo słusznie, uwzględniły nie tylko wytwory czynności grafomotorycznych, ale także zaprezentowały różne aspekty przebiegu tychże czynności, co pozwoliło im na wielopłaszczyznową ocenę grafomotoryki, obejmującą zarówno przyczyny, jak i objawy ewentualnych nieprawidłowości w tej sferze. Badania zostały zrealizowane w ramach projektu pt. "Zaburzenia komunikacji pisemnej. Profil sprawności grafomotorycznych jako technika diagnozowania dzieci w wieku 7-13 lat. Rozwój grafomotoryki - ryzyko dysgrafii". Łącznie wzięło w nich udział 300 uczniów klas I-VI szkoły podstawowej. W zakresie zbierania materiału badawczego Autorki wykazały się wielką rzetelnością i kompetencją językoznawczą, logopedyczną i psychologiczną. Praca charakteryzuje się przejrzystością strukturalną, wzorowym uporządkowaniem treści, wyrazistymi wnioskami. Dzięki pracy A. Domagały i U. Mireckiej otrzymaliśmy wartościowy obraz rozwojowych i patologicznych aspektów grafomotoryki u dzieci. • Z recenzji - prof. dr hab. Stanisław Milewski, Uniwersytet Gdański
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo