Grafomotoryka u dzieci w wieku 7-13 lat

Autorzy:
Aneta Domagała
Urszula Mirecka
Instytucja sprawcza:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (2010-2015)
Wydane w seriach:
Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia
Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia - red. Stanisław Grabias
ISBN:
978-83-227-3217-5, 978-83-7784-663-6
978-82-227-3217-5
Autotagi:
druk
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Autorki, bardzo słusznie, uwzględniły nie tylko wytwory czynności grafomotorycznych, ale także zaprezentowały różne aspekty przebiegu tychże czynności, co pozwoliło im na wielopłaszczyznową ocenę grafomotoryki, obejmującą zarówno przyczyny, jak i objawy ewentualnych nieprawidłowości w tej sferze. Badania zostały zrealizowane w ramach projektu pt. "Zaburzenia komunikacji pisemnej. Profil sprawności grafomotorycznych jako technika diagnozowania dzieci w wieku 7-13 lat. Rozwój grafomotoryki - ryzyko dysgrafii". Łącznie wzięło w nich udział 300 uczniów klas I-VI szkoły podstawowej. W zakresie zbierania materiału badawczego Autorki wykazały się wielką rzetelnością i kompetencją językoznawczą, logopedyczną i psychologiczną. Praca charakteryzuje się przejrzystością strukturalną, wzorowym uporządkowaniem treści, wyrazistymi wnioskami. Dzięki pracy A. Domagały i U. Mireckiej otrzymaliśmy wartościowy obraz rozwojowych i patologicznych aspektów grafomotoryki u dzieci. • Z recenzji - prof. dr hab. Stanisław Milewski, Uniwersytet Gdański
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo