• Pełna humoru książka opowiadająca o grupie przyjaciół, członkach amatorskiego teatru, którym, choć ambicje wielkie, przychodzi najczęściej występować przed widzem w wieku przedszkolnym. • Dla ratowania zdrowia nastoletniej siostry członka ich grupy /grozi dziewczynie amputacja nogi/, a pomóc może tylko kosztowna zagraniczna operacja, niestety nierefundowana przez ZUS - grupa postanawia zawalczyć o pieniądze. • Z chwilą rozpoczęcia tejże "walki" dowództwo nad grupą przejmuję tytułowa Pina, która rozdziela wśród przyjaciół zadania, coraz trudniejsze do wykonania, a przy okazji oni wymyślają zabawę - "Co zrobimy Pinie, gdy to wszystko się skończy". • By o potrzebującej dowiedziało się jak najwięcej osób, artyści wpadają w artystyczny wir, coraz więcej i więcej grania, udziałów w konkursach itp. • Czy uda im się zdobyć olbrzymią kwotę potrzebną na zagraniczną operację? • Przegrają czy zwyciężą? I co zrobią Pinie? • Warto przeczytać tę debiutancką książkę autorki, zresztą znanej tłumaczki. Książkę tryskającą humorem, z urokliwymi bohaterami, ale też z pytaniem - czy życie bez pasji ma sens??.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo