• Moja ocena: 8/10 "Cyganie. Spotkania z nielubianym narodem" autorstwa Rolfa Bauerdicka to bardzo dobra pozycja, będąca rzetelnym reportażem o narodzie cygańskim. Dzięki logicznej strukturze książki, czytelnik może dogłębnie zanurzyć się w temat. • Autor utrzymuje neutralny stosunek do Cyganów, co jest dużą zaletą tej pracy. Bauerdick nie tworzy wizerunku "Cygan - ofiara", a w momentach, gdy pewne środowiska próbują narzucić taką retorykę, autor ukazuje szerszy kontekst i perspektywę. • Książka jest dość rozbudowana, zawiera 320 stron podzielonych na 14 rozdziałów. Napisana dynamicznie i logicznie, trzyma czytelnika w napięciu i dostarcza solidnej dawki wiedzy. • Jest to konkretna i wartościowa lektura, którą gorąco polecam.
  • Mimo wielu podejść nie przebrnęłam przez tą książke. Choć znajduje się w niej sporo dość ciekawych opowieści to nie odpowiada mi styl pisarski ich autora. Czytało mi się ją bardzo ciężko. Po wcześniejszym zainteresowaniu tematem, tytułem, okładką liczyłam na coś więcej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo