• Rewelacyjna książka! • Wiele jej wątków splatało się z problemami jakie sama miałam w życiu, więc tym bardziej podkręcone były moje emocje. • Książka napisana jest bardzo przejrzyście. W wielu miejscach opowieść jest szokująca, przerażająca. • Pokazuje wiele płaszczyzn życia autorki, przede wszystkim jej procesu kształcenia się oraz chorób psychicznych w rodzinie i mechanizmów ich ukrywania. Autorka pokazuje życie swojej rodziny od strony, która jest niewidoczna dla obcych, nawet tych bezpośrednich obserwatorów.
  • Wyobraź sobie, że pierwszych 16 lat życia spędzasz w samym środku niczego, a ściślej w wioseczce w stanie Idaho w USA. Nigdy nigdzie nie wyjeżdżasz, nie masz Internetu, a nawet telewizji, nie chodzisz do szkoły. Teoretycznie miałaś odbierać edukację domową, ale nikt nie miał do tego głowy. Twoim podwórkiem jest złomowisko. • Twoi rodzice są… cóż, słowo „specyficzni” nie oddaje istoty rzeczy. Matka uważa się za uzdrowicielkę. Jeśli nabijesz się na zardzewiały bolec, poda ci homeopatyczne środki przeciwbólowe i pomodli, by nie wdał się tężec. Jeśli w wypadku samochodowym wypadną ci dyski, skupi się na energii twoich czakr i będzie to jedyna pomoc, na jaką możesz liczyć. Natomiast szanowny tato zajmuje się głównie przygotowaniami na Dni Ohydy (mormoński odpowiednik końca świata) oraz tropieniem szatana. • Masz już niejakie wyobrażenie o losie autorki książki „Uwolniona”. A teraz będzie naprawdę fajowo: ta na wpół dzikuska dziwnym splotem szczęścia, przyrodzonych zdolności i ciężkiej pracy trafia do college’u (coś jak nasze studia licencjackie). Nie wie, jak korzystać z podręcznika, nigdy nie miała na sobie podkoszulka z krótkim rękawem (mormonkę obowiązuje niezwykle pruderyjny ubiór), nigdy nie piła wina, a także była przekonana, że Europa to jedno państwo itd. • Czy Tara wytrwa na studiach? Czy to w ogóle możliwe, by wszystko nadrobiła? Jak szybko może rozszerzać się świadomość nastolatki i jaką cenę się za to płaci? Czy przebaczy swojej rodzinie? A przede wszystkim, czy pozbędzie się wrażenia kompletnego nieprzystawania do współczesnego świata? • Dowiecie się z fascynującej autobiografii Tary Westover! • Poleca Anna Cała
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo