• Akcja trwa. Trzeci tom powieści i autor nie daje odsapnąć nawet pięciu wersów. Nowe przygody, ciekawe niebanalne zwroty akcji. Cieszę się, że nadal z czasem historia nie staje się przewidywalna. Bohaterowie dojrzewają, zmieniają się ich losy, decyzje i świat. Zdziwiłam się jak szybko dotarłam do ostatniej strony na e-booku. Klikam, klikam, a tu koniec! Rewelacja, już oceniam, że to jedna z najlepszych powieści jakie czytałam, liczę, że koniec mnie nie rozczaruje. Czekam niecierpliwie na ekranizację kolejnego sezonu w tv.
    +2 wyrafinowana
  • Chyba najlepsza część z dotychczas przeczytanych. Jednak i tu często powiewa nudą, rozwlekłe ponad przyzwoitość opisy strojów i zwykłego nic nie wnoszącego do fabuły bla bla.Co najwyżej 3,5gwiazdki.
  • Kolejna cześć sagi nie zawodzi i cały czas trzyma czytelnika mocno w napięciu. W krótkim odstępie czasowym dochodzi do wielu zwrotów akcji i kiedy już myślimy, że mamy pewność jak zakończy się kolejna scena, to autor znów nas zaskakuje i zmienia losy swoich bochaterów. Z pewnością żaden fan Gry o tron nie będzie zawiedziony.
  • trzeci tom sagi, moim skromnym zdaniem najlepszy. Za sprawą Głównego bohatera tej części - Tyriona, i jego przemiany. Jeśli ktoś nie jest przekonany do sagi Lodu i ognia to powinien najpeirw sięgnąć po część trzecią.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo