• Książka - pozycja obowiązkowa dla każdego rodzica. daje do myślenia nawet wtedy, kiedy nie korzystamy z usług niani, a polegamy na przedszkolach i żłobkach, bo na opiekunek tez warto patrzeć jak na LUDZI przede wszystkim. Chcąc, nie chcąc, niania, opiekunka, pani w przedszkolu, nauczyciel w podstawówce stają się członkami rodziny, bo mają wpływ na to co nasze dzieci lubią (i czego, niestety, nie lubią ;-), o czym myślą i jak się zachowują. Różnica w podejściu do wychowania, bardzo odmienna kultura, inny styl bycia opiekunki mogą być nie do przeskoczenia nawet jeżeli jest dostępna czasowo i finansowo... autorka daje spis konkretnych tematów (jest ich naprawdę sporo), które trzeba omówić z opiekunką PRZED jej zatrudnieniem. Ustalenie z pozoru błahych szczegółów pozwala mieć pewność, że opiekunka nie porzuci rodziny w najmniej oczekiwanym momencie. Ludzkie podejście spowoduje, że będzie dbała o to, żeby zostać na dłużej. Taka relacja procentuje dla obu stron, a najwięcej zyskuje wychowanek.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo