• Natalia Jagiełło- Dąbrowska - NASZE KIEDYŚ • W notce biograficznej na obwolucie książki wyczytałam, że autorka jest "mieszkanką miasteczka niedaleko Bydgoszczy". Koronowo znam, a w Bydgoszczy przemieszkałam parę dziesiątków lat, więc tym bardziej zainteresowała mnie ta książka. Nie dlatego, że spodziewałam się wyczytać o urokach Koronowa, miasteczka które bardzo lubię, bo nad niedalekim Zalewem spędzałam wiele wakacji, czy w końcu o mojej rodzinnej Bydgoszczy - ale wiedziałam, że rzecz będzie o wakacjach na Majorce Polki, która od lat swoje życie związała z Londynem. • Ta debiutancka powieść Pani Natalii jest pełna hiszpańskiego lata, gorących uczuć i zabawnych momentów, a także głębokich przeżyć retrospektywnych głównej bohaterki. • Książkę o wartkiej akcji miło i szybko się czytało, a tempa nadawała przewaga dialogów, choć drażnił mnie miejscami dosadny język przeżyć intymnych, gdzie aż prosiło się o subtelność i ciepło przeżywanych przez bohaterów chwil. Autorka kończąc ostatni rozdział słowami "koniec części I" - sugeruje w niedługim czasie ciąg dalszy historii Julii i pięknego "Hiszpano-Amerykanina" - Hektora.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo