• Kocia kołyska • Autor: Kurt Vonnegut • Moja ocena: 7/10 • „Kocia kołyska” to jedna z tych powieści Vonneguta, które naprawdę potrafią wciągnąć. Autor w char­akte­ryst­yczn­y dla siebie sposób łączy błyskotliwą satyrę z czarnym humorem i przenikliwymi obserwacjami społecznymi. Książka jest pełna szydery i ironii, a jej niezwykła konstrukcja – 127 krótkich rozdziałów na zaledwie 219 stronach – nadaje lekturze dynamiczny rytm i sprawia, że trudno się od niej oderwać. • Fabuła, choć momentami absurdalna, intryguje i prowadzi czytelnika przez nieoczywiste refleksje nad nauką, wiarą, moralnością i ludzką skłonnością do autodestrukcji. Vonnegut bawi się konwencją, jednocześnie zadając ważne pytania o odpo­wied­zial­ność­ człowieka za własne wynalazki i wybory. • To powieść, która trzyma w napięciu, nie nuży i oferuje zarówno rozrywkę, jak i materiał do przemyśleń. Polecam ją wszystkim, którzy cenią inteligentną satyrę i nietuzinkowe spojrzenie na świat. • ** 17:38 * 27.09.2025 * 86/2025 *
  • "Kocia kołyska" to powieść o miłości, kłamstwach i samozagładzie ludzkości, a wszystko to z solidną dawką ironicznego humoru i absurdu w stylu Vonnegut'a. • Fascynująca jest koncepcja religii przedstawiona w powieści. Bokononizm to zbiór zasad, w których nie ma ani krzty prawdy ni sensu, propaguje kłamstwo jako środek do osiągania celu Niezwykły jest jej fatalizm, karrasy, wampetery i obrzęd boko-maru, czyli zbratania dusz, polegający na dotykaniu się podeszwami stóp. • "Kocia kołyska "to jedna z najbardziej zabawnych, ale jednocześnie najbardziej przerażających powieści jakie stworzył Vonnegut. Pisarz nie szczędzi krytyki pod adresem zakłamania i obłudy elit rządzących, fałszu religijnego, upadku nauki i zaniku głębszych uczuć. • Autor posiada niebywały talent, by trudne tematy ośmieszyć i za pomocą ironii i absurdu, jeszcze bardziej obnażając tym samym absurdalną tragedię ludzkości, destrukcyjną rolę nauki oraz paradoksy wynikające z religii. • Powieść to swego rodzaju intelektualna gra, którą autor serwuje czytelnikom. Trzeba podążać za sznurkami kociej kołyski, by odkryć misternie utkane i wplecione przez autora problemy i absurdy ludzkości. Pozycja śmieszna, ale głęboka. Zmusza do tego by się zatrzymać i pomyśleć. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo