• "Narkoman należy do bardzo zamkniętej grupy. Nie ma nic łatwiejszego, jak tam wejść, ale jak już zostanie się przyjętym do klubu, bardzo trudno wyjść z niego bez szwanku. (...)" • Auto­biog­rafi­czna­ opowieść Laurenta, prawdziwego bandziora z piekła rodem, który młodzieńcze lata pędzi jako alkoholik i narkoman. Wychowany na terenie jednej z najn­iebe­zpie­czni­ejszych dzielnic Paryża, od dzieciństwa ma do czynienia z przemocą i kradzieżami. W końcu sam staje się bezwzględnym narkomanem nieposiadającym żadnych hamulców moralnych. W więzieniu uznaje istnienie Boga. Co takiego wydarzyło się za kratami, że młody gangster nawraca się i zaczyna wierzyć w Jezusa Chrystusa? Co działo się dalej? • Książka o świecie gangsterów i narkomanów, ale również o niespodziewanej i wręcz niemożliwej przemianie. Pozycję uważam za godną polecenia. Mały minus za ciągłe, namolne pisanie o nawróceniu w kilku ostatnich rozdziałach, ale da się to spokojnie doczytać. Jakby nie było, książka o nawróceniu :)
  • "(...) W najgorszych latach trwania w nałogu nie chciałem być wyzwalany; nałóg był jedyną rzeczą, która trzymała mnie przy życiu. To mi przypomina niesamowitą historię: pewien człowiek, dotarłszy do Nieba, zobaczył swoje życie jako wielką, piaszczystą plaże. Wzdłuż drogi widniały dwa ślady na piasku, choć miejscami można dostrzec tylko jeden. Wtedy człowiek powiedział do Boga: "Widzisz, Panie, towarzyszyłeś mi przez całe życie, ale w najtrudniejszych momentach musiałem iść sam. Potrzebowałem Cię, a Ciebie nie było". A Bóg mu odpowiedział: "Moje dziecko, ten jedyny ślad, który widzisz w najtrudniejszych miejscach, należy do mnie. Niosłem Cię wtedy na rękach". " • Laurent daje świadectwo, ukazując najciemniejsze momenty swojego dzieciństwa i wczesnej młodości, pragnie uświadomić młodych jak łatwo wpaść w nałóg i pogubić się w życiu. Nazywa się "Rozmiłowanym w Jezusie", po tym, jak Bóg "wywrócił (mu )życie do góry nogami, objawiając (mu) swojego Syna". Udowadnia, że jeśli zawierzysz swoje życie Bogu, możesz liczyć na cuda!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo