Wyrwany z piekła:

świadectwo narkomana

Tytuł oryginalny:
Arraché a l'enfer
la résurrection d'un toxico,
Autor:
Laurent Gay
Tłumacz:
Marta Harat
Wydawca:
Wydaw. Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze (2010-2011)
ISBN:
978-83-7033-738-4
Autotagi:
druk
3.7 (3 głosy)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Narkoman należy do bardzo zamkniętej grupy. Nie ma nic łatwiejszego, jak tam wejść, ale jak już zostanie się przyjętym do klubu, bardzo trudno wyjść z niego bez szwanku. (...)" • Auto­biog­rafi­czna­ opowieść Laurenta, prawdziwego bandziora z piekła rodem, który młodzieńcze lata pędzi jako alkoholik i narkoman. Wychowany na terenie jednej z najn­iebe­zpie­czni­ejszych dzielnic Paryża, od dzieciństwa ma do czynienia z przemocą i kradzieżami. W końcu sam staje się bezwzględnym narkomanem nieposiadającym żadnych hamulców moralnych. W więzieniu uznaje istnienie Boga. Co takiego wydarzyło się za kratami, że młody gangster nawraca się i zaczyna wierzyć w Jezusa Chrystusa? Co działo się dalej? • Książka o świecie gangsterów i narkomanów, ale również o niespodziewanej i wręcz niemożliwej przemianie. Pozycję uważam za godną polecenia. Mały minus za ciągłe, namolne pisanie o nawróceniu w kilku ostatnich rozdziałach, ale da się to spokojnie doczytać. Jakby nie było, książka o nawróceniu :)
  • "(...) W najgorszych latach trwania w nałogu nie chciałem być wyzwalany; nałóg był jedyną rzeczą, która trzymała mnie przy życiu. To mi przypomina niesamowitą historię: pewien człowiek, dotarłszy do Nieba, zobaczył swoje życie jako wielką, piaszczystą plaże. Wzdłuż drogi widniały dwa ślady na piasku, choć miejscami można dostrzec tylko jeden. Wtedy człowiek powiedział do Boga: "Widzisz, Panie, towarzyszyłeś mi przez całe życie, ale w najtrudniejszych momentach musiałem iść sam. Potrzebowałem Cię, a Ciebie nie było". A Bóg mu odpowiedział: "Moje dziecko, ten jedyny ślad, który widzisz w najtrudniejszych miejscach, należy do mnie. Niosłem Cię wtedy na rękach". " • Laurent daje świadectwo, ukazując najciemniejsze momenty swojego dzieciństwa i wczesnej młodości, pragnie uświadomić młodych jak łatwo wpaść w nałóg i pogubić się w życiu. Nazywa się "Rozmiłowanym w Jezusie", po tym, jak Bóg "wywrócił (mu )życie do góry nogami, objawiając (mu) swojego Syna". Udowadnia, że jeśli zawierzysz swoje życie Bogu, możesz liczyć na cuda!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo