• Przepiękna historia! • Uwielbiam połączenie przeszłości z teraźniejszością. Odkrywanie tajemnic rodzinnych, które są przeplatane wydarzeniami z faktami historycznymi. • Mimo, że sam pomysł na powieść jest godny pochwały, to jednak do pełni szczęścia zabrakło mi większego nacisku na koniec powieści. Ostatnie strony jakby były napisane na szybko.
  • "Sieroce pociągi" to urzekająca historia pewnych dwóch kobiet, które spotkał podobny los. Ta napisana w dość finezyjny sposób powieść porusza problem asymilacji, mówi o poszukiwaniu bliskości, znajdowaniu nowych przyjaźni, a także "naprawie" utraconego czasu. Ponadto porusza temat dość mało wszystkim znany, aczkolwiek z punktu widzenia historii istotny... Ja nigdy wcześniej przynajmniej nie słyszałam o tym fakcie, że w okresie przedwojennym w Ameryce Północnej tysiące samotnych dzieci wywieziono z Nowego Jorku na farmy Środkowego Zachodu w celu znalezienia im rzekomych domów zastępczych. Nie każde z tych dzieci spotykał dobry los. Większość z nich posłużyła innym jako tania siła robocza. Przykre, ale prawdziwe... Polecam zatem gorąco "Sieroce pociągi", bo uważam że warto czasami dowiedzieć się czegoś zupełnie nowego.
  • Ciekawa, poruszająca opowieść o trudnym dzieciństwie w czasach wojny. Kompozycja szkatułkowa, wciągająca i przeplatająca wątki. Polecam na jesienne wieczory.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo