Czyżby diabeł ostatnią skrzynię otworzył?

Autor:
Helena Piotrowska
Wydawca:
Oficyna Druków Niskonakładowych (2013)
ISBN:
978-83-922640-9-5, 978-83-522640-9-5
Autotagi:
biografie zbiorowe
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.0

Bohaterami tej książki są Polacy z różnych stron II Rzeczypospolitej, których los, począwszy od 1945 roku, przelotnie lub na zawsze, zawiódł na Warmię i Mazury, bądź ich sąsiedztwo. Ich jednostkowe dzieje - spisane w wyniku bezpośrednich rozmow z nimi - przybliżają wiele epizodów z okresu II wojny światowej. [z wprowadzenia autora]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • A teraz trochę z literatury regionu warmińsko - mazurskiego i znana, bardzo lubiana , cieszącą się zasłużoną sympatią - nasza olsztyńska pisarka Helena PIOTROWSKA - z urodzenia Mazurka, ale od najmłodszych lat mieszkanka stolicy Warmii, była tancerka Zespołu Pieśni i Tańca Olsztyn, długoletnia instruktorka zajęć tanecznych w Olsztynie i innych miejscowościach Warmii, reportażystka a przede wszystkim pisarka - biografistka i monografistka. . • Wnikliwie opowiada o życiu prywatnym, zawodowym i społecznym swych bohaterów, gromadzi ogromny materiał dokumentalny . A bohaterowie jej biografii - to ludzie, którzy byli lokalnymi autorytetami w swych działaniach. Jest też autorką pięknych opowieści o zwykłych ludziach, czego przykładem jest ta książka. • Jej książki są pięknie wydane, moc materiału faktograficznego i bogactwo fotografii. • Helena Piotrowska - CZYŻBY DIABEŁ OSTATNIĄ SKRZYNIĘ OTWORZYŁ? • Bohaterowie tej książki to Polacy z różnych regionów kraju, których los rzucił po 1945 roku na Warmię i Mazury. Autorka spisała ich dzieje, przeprowadzając z nimi bezpośrednie rozmowy. Praca nad książką trwała prawie 10 lat, a bohaterowie mówiąc o swoich przeżyciach, przybliżają czytelnikowi wydarzenia II wojny światowej.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo