Szkice do teorii wychowania kreatywnego

Autor:
Andrzej J. Sowiński
Wydawcy:
Oficyna Wydawnicza IMPULS (2013)
IBUK Libra (2013)
Legimi (2013)
Oficyna Wydawnicza Impuls Wojciech Śliwerski
ISBN:
978-83-7850-147-3, 978-83-7850-407-8
978-83-7850-412-2
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
literatura
wychowanie

Książka poświęcona została niezwykle ważnej problematyce. Walory naukowe, poznawcze i edukacyjne pracy podkreślają autorskie tabele i rysunki. Podejmując ciekawą formę szkicu, Autor w sposób inspirujący skłania do refleksji, dyskusji i dalszych poszukiwań. Szkic to w istocie swej projekt czegoś, to zakreślenie ram problematyki bez wnikania w jej szczegóły. W sztuce szkic oznacza swobodny rysunek, zazwyczaj koloru czarno-białego, „podkład” pod realizację większego dzieła, później wypełnianego barwami. Przyjęcie przez Autora książki konwencji szkicu skłania nie tylko do kreatywnego pochylenia się nad niezwykle ważną problematyką, ale także inspirująco zachęca do twórczej refleksji oraz do podejmowania autorskich prób realizacji zasygnalizowanych koncepcji w praktyce wychowawczej.

Z recenzji prof. zw. dr hab. Urszuli Ostrowskiej

Książka Szkice do teorii wychowania kreatywnego powstawała w latach 2010–2012. Autor wykorzystał w niej artykuły lub ich fragmenty wcześniej już publikowane w innych pracach zbiorowych, na użytek niniejszej pracy zebrane, uporządkowane i zmodyfikowane. Całość została wzbogacona o fragmenty referatów wygłoszonych na konferencjach naukowych.

Kreatywność, twórczość i rozwój to procesy, które nierozerwalnie wiążą się z życiem ludzkim, zarówno w wymiarze społecznym, jak i jednostkowym. Wyróżniają one człowieka spośród innych istot żywych i wynoszą go ponad świat materialny. Stanowią jednocześnie warunek sine qua non kultury ujmowanej nie socjologicznie czy etnograficznie, ale normatywnie, a więc widzianej w optyce wartościującej, która pozwala snuć refleksję o kulturze wysokiej. Może być ona udziałem i doświadczeniem wielu, nie tylko elit, jeśli wyrasta z ideałów i aspiracji do doskonalenia moralnego właściwych każdemu człowiekowi. Taka kultura jest zdolna podnieść życie ludzkie, a razem z nim i kondycję moralną społeczeństwa na wyższy poziom...

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Współczesny człowiek powinien być kreatywny, uzdolniony, by w różnych środowiskach i sytuacjach społecznych prezentować swoją tożsamość. Rolą wychowania staje się wzbudzanie twórczej aktywności człowieka i jej ukierunkowanie. Takie wychowanie do kreatywności i autokreacji nazwano wychowaniem kreatywnym. Niniejsza książka stanowi wprowadzenie w tę problematykę. Autor wykorzystał w niej publikowane wcześniej własne artykuły lub ich fragmenty, które uporządkował i zmodyfikował na jej użytek. • Punktem wyjścia rozważań jest zwrócenie uwagi na wychowanie w rodzinie jako podstawę rozwoju człowieka i jego podmiotowości. Następnie omówiono zagadnienia samowychowania i autokreacji. Przedstawiono aksjologiczne i etyczne problemy wychowania i samowychowania oraz istotny wpływ aktywności wolnoczasowej na rozwój człowieka. Ponadto ukazano nauczyciela jako kreatora edukacji wyzwalającej, państwo jako podmiot wychowania patriotycznego oraz wartości kultury akademickiej w perspektywie pedagogicznej. • Publikacja jest skierowana do szerokiego kręgu odbiorców. Choć została napisana naukowym językiem i dotyczy raczej zagadnień teoretycznych skłania do refleksji i podejmowania prób wdrażania zaprezentowanych koncepcji w wychowanie w praktyce. • Joanna Bednarek - Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo