• Współczesny człowiek powinien być kreatywny, uzdolniony, by w różnych środowiskach i sytuacjach społecznych prezentować swoją tożsamość. Rolą wychowania staje się wzbudzanie twórczej aktywności człowieka i jej ukierunkowanie. Takie wychowanie do kreatywności i autokreacji nazwano wychowaniem kreatywnym. Niniejsza książka stanowi wprowadzenie w tę problematykę. Autor wykorzystał w niej publikowane wcześniej własne artykuły lub ich fragmenty, które uporządkował i zmodyfikował na jej użytek. • Punktem wyjścia rozważań jest zwrócenie uwagi na wychowanie w rodzinie jako podstawę rozwoju człowieka i jego podmiotowości. Następnie omówiono zagadnienia samowychowania i autokreacji. Przedstawiono aksjologiczne i etyczne problemy wychowania i samowychowania oraz istotny wpływ aktywności wolnoczasowej na rozwój człowieka. Ponadto ukazano nauczyciela jako kreatora edukacji wyzwalającej, państwo jako podmiot wychowania patriotycznego oraz wartości kultury akademickiej w perspektywie pedagogicznej. • Publikacja jest skierowana do szerokiego kręgu odbiorców. Choć została napisana naukowym językiem i dotyczy raczej zagadnień teoretycznych skłania do refleksji i podejmowania prób wdrażania zaprezentowanych koncepcji w wychowanie w praktyce. • Joanna Bednarek - Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo