Pan Jaromir i arcyzłodziej:

powieść detektywistyczna

Tytuł oryginalny:
Herr Jaromir und der Meisterdieb
Autor:
Heinz Janisch
Tłumaczenie:
Ute Krause
Joanna Borycka-Zakrzewska
Ilustracje:
Ute Krause
Wydawca:
Wydawnictwo Bona (2013)
ISBN:
978-83-62836-55-0, 979-83-62836-55-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

Tym razem Lord Huber i Pan Jaromir goszczą w wiedeńskim muzeum sztuki, w którym doszło do zuchwałej i tajemniczej kradzieży. Jeden z drogocennych obrazów zniknął ze ściany, ale prawdopodobnie nie wydostał się poza mury muzeum. Detektyw i jego przenikliwy asystent-jamnik będą mieli nie lada zagadkę do rozwiązania! Po raz kolejny udowodnią, że laska z aparatem fotograficznym może być pomocna w śledztwie, ale nic nie zastąpi… dobrego nosa.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pan Jaromir, asystent prywatnego detektywa, lorda Hubera, przejawia słabość do angielskich słówek. Zresztą szlifuje ten piękny język każdego ranka, czytając przy śniadaniu „The Daily Telegraph”. • Tym razem ze swych chlebodawcą zajmuje się dość nietypową sprawą. W muzeach Europy grasuje tajemniczy złodziej, który kradnie słynne obrazy, by następnie je… zwrócić. Ostatnia kradzież miała miejsce w Wiedniu. Zgrana dwójka detektywów nieśpiesznie sprawdza każdy trop. Choć tak naprawdę brak jakichkolwiek podejrzanych. Do dyspozycji pozostają jedynie pracownicy muzeum, a każdy wydaje się kryształowo uczciwy. • Powieść, ciekawie ilustrowana przez Ute Krause, czyta się świetnie. Pan Jaromir i lord Huber to wspaniale zgrany duet i jest to druga książka z serii. Ach, zapomniałam nadmienić, że tytułowy bohater jest psem! • Polecam! Doskonała rozrywka!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Katarynka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo