Cmentarz w Pradze

Tytuł oryginalny:
Cimitero di Praga
Autor:
Umberto Eco (1932-2016)
Tłumacz:
Krzysztof Żaboklicki ...
Wydawcy:
Legimi (2018)
Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2018)
Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2010-2014)
Państwowy Instytut Wydawniczy (1988)
Autotagi:
druk
powieści
Więcej informacji...
4.2 (5 głosów)

To powieść intrygująca, wielowątkowa, niepokojąca Simone Simonini główny bohater powieści, to osobnik stojący w cieniu mechanizmów historii, a zarazem te mechanizmy poruszający. To wcielenie spiskowych teorii rządzących światem. Umbero Eco lubi znaki o podwójne znaczeniu i fikcję którą miesza z rzeczywistością.Akcja powieści rozgrywa się w XIX wieku a jej bohaterem jest Simone Simonini, cyniczny fałszerz który świadczy usługi wywiadom wielu krajów. Obsesyjny antysemita który nienawidzi również jezuitów, masonów i.. kobiet.Eco opisuje jego historię odwołując się do najlepszych wzorów XIX wiecznej powieści przygodowej ľ mamy więc wartką akcję (fałszerstwa, spiski i zamachy), ciekawą intrygę o zaskakującym rozwiązaniu, a wszystko opowiedziane barwnym, potoczystym językiem.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Barbara Nocoń – członkini Dyskusyjnego Klubu Książki przy PiMBP w Olkuszu: Najnowsza powieść Umberto Eco „Cmentarz w Pradze” przedstawia bohatera Simone Simonini, który prowadzi nas przez salony karbonariuszy, Masonów oraz jezuitów. Postać ta nie czuje przynależności do żadnego narodu, jest Włochem z Turynu, ale nie chce się do tego przyznać, nie znosi Niemców, niechętny do Francuzów wśród których żyje, nienawidzi kobiet, gardzi Klerem, a za zło całego świata obwinia Żydów. • Dobrze napisana książka o nastrojach społecznych w Europie XIX wieku, jest w niej historia sensacyjna o fałszerzu, szpiegu, mordercy w jednym oraz przypowieść o duchowości chrześcijańskiej z zestawioną duchowością żydowską. • Simonini utwierdza, że Żydzi za wszelką cenę chcą rządzić światem. Jego powikłana biografia uosabia wiele lęków, rozmyślań i poglądów ludzi odpowiedzialnych za życie Europy w XIX wieku. • Trudne wydarzenia opisane w książce musiały być czytane w odstępach czasu, ale warto przeczytać wybitnego autora symbolicznych „Protokołów Mędrców Syjonu”.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Il cimitero di Praga, 2010
Autor:Umberto Eco (1932-2016)
Tłumaczenie:Krzysztof Żaboklicki Krzysztof Żabolicki
Lektor:Jarosław Gajewski
Wydawcy:Legimi (2018) Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2018) Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2010-2014) Państwowy Instytut Wydawniczy (1988)
ISBN:978-83-61298-26-7 978-83-7392-359-1 978-83-7392-360-7 978-83-7392-367-6 978-83-7392-437-6
Autotagi:audiobooki beletrystyka CD dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna MP3 nagrania powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 17 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo