Proszę mnie przytulić

Autorzy:
Przemysław Wechterowicz
Emilia Dziubak
Ilustracje:
Emilia Dziubak
Wydawca:
Agencja Edytorska Ezop (2013-2023)
Wydane w seriach:
Nasza Mała Biblioteka
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Więcej informacji...
4.1 (15 głosów)

Książka stała się inspiracją dla twórców serialu animowanego "Przytul mnie", zdobyła Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy 2014 i została wpisana do Katalogu Białych Kruków 2014. Czy wiecie, jaki jest najlepszy sposób na udany dzień? Pewnego dnia Tata Niedźwiedź zdradził w sekrecie Niedźwiadkowi, że wystarczy się mocno do kogoś przytulić, a świat stanie się piękniejszy. I tak zaczęła się niezwykła przygoda ojca i syna. Wędrują razem przez las i przytulają każdego, kogo spotkają na swojej drodze - malutką Gąsienicę, wielką Anakondę, a nawet Myśliwego ze strzelbą w dłoni... Pełna humoru a zarazem wzruszająca opowieść o tym, że jeden mały, ale płynący z głębi serca gest, może zmienić bardzo wiele w życiu każdego z nas. Nie wierzycie? Przekonajcie się sami. Co jeszcze wydarzy się tego dnia? Sprawdźcie w książce "Gdzie jesteś, Mamo?".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • No już, natychmiast, przytulaj mnie! – chciałoby się powiedzieć do pierwszej napotkanej osoby, po przeczytaniu tej uroczej książeczki. Jej bohaterami jest tata Niedźwiedź i syn Niedźwiadek. Pewnego ranka wybierają się na spacer, by przytulać każdego, kto pojawi się na ich drodze. Ale po co? – ktoś zapyta. Ano po to, aby mieć udany dzień. Taki sposób na dobry humor i miłe spędzenie czasu zdradził swojej latorośli tata Niedźwiedź. Okazuje się, że metoda naprawdę działa. Przytulanie jest „fajne” i choć niektórzy są nieco zaskoczeni wylewnością Misiów, to reakcje są jednak pozytywne. W trakcie swojej wędrówki po lesie przytulają bobra, łasicę, parę zajęcy, wilka, łosia, anakondę, gąsienicę oraz pana myśliwego. Spotkanie z każdym zwierzątkiem jest miniopowieścią. • Pozycja ta niesie proste, ale jakże ważne przesłanie – nawet niewielkie gesty znaczą wiele. Mogą poprawić nastrój, rozweselić, wzruszyć, stopić komuś lód w sercu. To co przykuwa uwagę, to fakt, że o przytulaniu, o czułych gestach rozmawia dwóch „mężczyzn”. Zapewne autor chciał przełamać stereotyp, że takie czyny zarezerwowane są przede wszystkim dla „słabszej płci”. A to przecież nieprawda. Mężczyźni również mogą (a nawet powinni) przytulać, dumnie z podniesioną głową! • Przy pozycjach dla dzieci, prócz treści, równie ważną rolę odgrywają ilustracje. „Proszę mnie przytulić” jest kolejną książką, do której ilustratorka Emilia Dziubak wykonała przepiękne, ciepłe rysunki. Kiedy się je ogląda, ma się nieodpartą chęć, by wszystkie te zwierzaki wyskoczyły ze stron, a my byśmy je przytulali, przytulali i przytulali. • Książka uzyskała Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy 2014 w kategorii literatura dla dzieci i młodzieży oraz wyróżnienie w Konkursie Książki Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej w 2013 roku. Ponadto została wpisana do katalogu Białych Kruków „White Ravens 2014”, książek z całego świata rekomendowanych przez Internationale Juge­ndbi­blio­thek­, a także na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. • Serdecznie polecamy! Przytulanie jest dobre na wszystko! • Kamila Sośnicka •
  • Czy wiecie, jaki jest najlepszy sposób na udany dzień? Jeśli nie, to Tata Niedźwiedź i jego przeuroczy syn zdradzą Wam na niego receptę: ...naprawdę najlepsze jest dopiero przytulenie się mocno do kogoś. • Książka „Proszę mnie przytulić” to mistrzowski duet autora Przemysława Wechterowicza i ilustratorki Emilii Dziubak. Wydana została w 2013 roku przez Agencje Edytorską EZOP, wielokrotnie była wznawiana w kolejnych latach. • O dobroczynnym wpływie przytulania wie z pewnością każdy rodzic. Jeśli jednak któremuś z nich zdarzyło się o nim zapomnieć, to z pewnością ta pozycja mu o tym przypomni. Na bazie kojącego dotyku kształtuje się i wzrasta wzajemna miłość. Wzmacniają się i cementują więzi. Dotyk działa antystresowo, powoduje wydzielanie w mózgu hormonu wzrostu GH i endorfin – substancji chemicznych, które powodują przyspieszenie rozwoju i niwelują skutki stresu (www.dziecisawazne.pl). Powyższe teorie to już nie tylko intuicyjne oczywistości, ale prawdy poparte konkretnymi wynikami badań. • To wszystko potwierdzają także przygody Taty Niedźwiedzia i jego synka. Bohaterowie książki wędrują wspólnie przez las i przytulają napotkane zwierzęta. Niektóre z nich na zaproponowany gest odpowiadają ochoczo, inne są zaskoczone, a jeszcze inne wręcz przestraszone. Jednak każde z nich po wzajemnym, wspólnym uścisku czuje się szczęśliwsze. • Nie zdradzamy zakończenia, zachęcamy do wypożyczenia, przeczytania i sprawdzenia na sobie „potęgi przytulasa”. • „Proszę mnie przytulić” to prosta historia, zobrazowana wspaniałymi ilustracjami z jasnym przekazem. Opowiedziana w ujmujący, czuły i zabawny sposób. Głosząca ważne życiowe prawdy o tym, jak ważne są relacje, bliskość, czucia. Tak bardzo oczywiste, że każdy rodzic i dziecko powinno je znać. Książka zawiera przekaz – przytulanie ma moc! • Biblioteka Kraków • Dorota Bojeczko
  • Dla 3 letniego dziecka niezbyt interesująca. Bardziej podobała się rodzicom dlatego 3 gwiazdki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autorzy:Przemysław Wechterowicz Emilia Dziubak
Ilustracje:Emilia Dziubak
Wydawca:Agencja Edytorska Ezop (2013-2023)
Serie wydawnicze:Nasza Mała Biblioteka
ISBN:978-83-65230-08-9 978-83-65230-27-0 978-83-65230-49-2 978-83-89133-82-3 978-83-89133-82-3
Autotagi:beletrystyka druk epika ikonografia komiksy i książki obrazkowe książki literatura literatura piękna opowiadania proza rodzina zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 31 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo