Do czysta

Tytuł oryginalny:
Limpia
Autor:
Alia Trabucco Zerán
Tłumacz:
Tomasz Pindel
Wydawca:
Wydawnictwo Czarne (2025)
Wydane w seriach:
Powieść - Wydawnictwo Czarne
ISBN:
978-83-8396-054-8
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
proza
5.0 (2 głosy)

Jaka powinna być idealna pomoc domowa? Piśmienna, godna zaufania, cicha. Ma dobrze wyglądać i mieć sprawne ręce. Plan dnia? Otworzyć oczy, wstać, wejść szybko pod prysznic. Włożyć fartuch, związać włosy, zjeść śniadanie. Odebrać instrukcje. I tak dzień po dniu, przez siedem lat, jak w kołowrotku. Estela García w wieku trzydziestu trzech lat przeprowadza się do Santiago, gdzie rozpoczyna pracę w domu zamożnych Chilijczyków. Poza dbaniem o czystość jej najważniejszym zadaniem jest trzymanie w ryzach córki pracodawców: neurotycznej dziewczynki, pełnej lęków i gniewu. Od samego początku znamy tragiczny finał tej historii, mimo to czytamy dalej, z nadzieją, że opowieść skończy się inaczej. Z każdą kolejną stroną Estela coraz bardziej zamyka się w sobie. A jednak jej uwięziony w głowie rozpaczliwy krzyk, niczym chór w greckiej tragedii, wybrzmiewa wyraźnie: to manifest biednych ludzi walczących o przetrwanie. Tych, których w czasach wielkich społecznych nierówności pociesza jedynie myśl, że chociaż śmierć traktuje wszystkich sprawiedliwie. [nota wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Do Czysta" to powieść o klasowych różnicach, napisana w bardzo przyjemny i oryginalny sposób. Od pierwszych stron wiemy, że coś się wydarzyło – coś dramatycznego i nieodwracalnego. Autorka nie odkrywa od razu wszystkich kart, ale raczej buduje napięcie stopniowo, pokazując życie codzienne w domu bogatych Chilijczyków przez pryzmat Esteli -pomocy domowej, która przez lata wykonywała niewidzialną pracę, dbając o porządek, czystość i spokój domowników. • Z czasem okazuje się, że ta tragedia dotyczy nie tylko samej rodziny, ale również Esteli, która – choć zawsze była w tle – staje się kluczową postacią dramatu. Granica między służącą a świadkiem, a może nawet uczestniczką wydarzeń, zaczyna się zacierać. Pojawia się pytanie: czy można być tylko biernym obserwatorem, gdy jest się tak blisko cudzego życia? Codzienne sprzątanie „do czysta" nabiera symbolicznego znaczenia – nie tylko w kontekście fizycznego oczyszczania przestrzeni, ale także prób zatarcia win, wspomnień, traum. „Niektórych rzeczy nie da się wyszorować. Można tylko udawać, że ich nie ma". • ~EF
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo