„Do Czysta" to powieść o klasowych różnicach, napisana w bardzo przyjemny i oryginalny sposób. Od pierwszych stron wiemy, że coś się wydarzyło – coś dramatycznego i nieodwracalnego. Autorka nie odkrywa od razu wszystkich kart, ale raczej buduje napięcie stopniowo, pokazując życie codzienne w domu bogatych Chilijczyków przez pryzmat Esteli -pomocy domowej, która przez lata wykonywała niewidzialną pracę, dbając o porządek, czystość i spokój domowników. • Z czasem okazuje się, że ta tragedia dotyczy nie tylko samej rodziny, ale również Esteli, która – choć zawsze była w tle – staje się kluczową postacią dramatu. Granica między służącą a świadkiem, a może nawet uczestniczką wydarzeń, zaczyna się zacierać. Pojawia się pytanie: czy można być tylko biernym obserwatorem, gdy jest się tak blisko cudzego życia? Codzienne sprzątanie „do czysta" nabiera symbolicznego znaczenia – nie tylko w kontekście fizycznego oczyszczania przestrzeni, ale także prób zatarcia win, wspomnień, traum. „Niektórych rzeczy nie da się wyszorować. Można tylko udawać, że ich nie ma". • ~EF