Komunikacja wspomagająca i alternatywna (AAC) w praktyce logopedycznej i terapeutycznej

Przedstawiona książka, skierowana do logopedów praktyków, została poświęcona problematyce wykorzystania komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) w pracy z osobami z deficytami uniemożliwiającymi lub znacznie utrudniającymi mówienie. Autorzy, dzieląc się ekspercką wiedzą, omawiają podstawy teoretyczne proponowanych oddziaływań logopedycznych oraz prezentują rozwiązania praktyczne – procedury, strategie i techniki, dzięki którym dziecko z problemami komunikacyjnymi może otrzymać niezbędne narzędzia – system znaków i reguł o charakterze gramatycznym – za sprawą których będzie posługiwało się mową. Przez wiele lat głębokie trudności komunikacyjne były domeną logopedii. Dziś powinny być zadaniem dla nowej przestrzeni wiedzy i umiejętności, której horyzonty są zakreślane i przez logopedię, i przez obszar wiedzy oraz praktyki terapeutycznej określany mianem AAC. Walory edukacyjne książki są bezsporne, przedstawiona w niej metodyka stosowania komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC – augmentative and alternative communication) zainteresuje zarówno logopedów, jak i innych specjalistów zajmujących się terapią pacjentów ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi, a także studentów logopedii, psychologii, pedagogiki. Z recenzji dr hab. Urszuli Mireckiej, prof. UMCS