Leopantera:

historia wielkiej miłości

Autor:
Piotr Wilkoń
Ilustracje:
Józef Wilkoń
Tłumacz:
Anna Urban
Wydawca:
Media Rodzina (2020)
ISBN:
978-83-8008-877-1
Autotagi:
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy - Katalog centralny
4.0 (2 głosy)

"Leopantera. Historia pewnej miłości" - wyjątkowa książka autorstwa duetu Panów Wilkoniów: ojca Józefa i syna Piotra Ona lubi noc, on poluje za dnia. Ona jest odważna i nieustraszona, on raczej spokojny i nieco nieśmiały. Historia przyjaźni i miłości czarnej pantery Lisy i leoparda o imieniu Bruno. Niezwykła opowieść o tym, jak dwie osoby, które są różne jak dzień i noc, mogą pokonać wszystkie przeciwności, żeby być razem. „Pewna papuga opowiadała, że wkrótce doczekali się dwóch młodych – jedno było żółto-czarne, a drugie czarno-żółte. Czy to prawda?” "Leopantera. Historia pewnej miłości" ilustrowana przez Józefa Wilkonia ukazała się w Niemczech w 1991 roku nakładem wydawnictwa Patmos Verlag, a następnie w roku 2017 w szwajcarskim Bohem Press. Wydawnictwo Media Rodzina, która od kilku lat wydaje książki z ilustracjami Mistrza ma zaszczyt po raz pierwszy w Polsce zaprezentować oryginalną historię o miłości i przyjaźni, która mimo upływu czasu nic nie straciła na swojej aktualności.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Fajna historia o niemożliwej miłości
  • Bardzo fajna książka o miłości, która na pierwszy rzut oka nie miała szansy na powodzenie
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo