Sztuka sięgania gwiazd / Chiara Parenti

Tytuł oryginalny:
Per lanciarsi dalle stelle
Inne tytuły:
tłumaczenie Anna Osmólska-Mętrak
Autor:
Chiara Parenti
Tłumacz:
Anna Osmólska-Mętrak
Wydawca:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak - Litera Nova (2020)
ISBN:
978-83-240-6991-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Źródło opisu: Biblioteka Miejska w Mrągowie - Katalog księgozbioru
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Według wydawcy, ta książka to najbardziej inspirująca lektura roku i...ja się z tym określeniem w pełni zgadzam. Urzekająca opowieść o pokonywaniu własnych słabości i odnajdywaniu własnej, życiowej drogi, która zostaje w głowie. • Główna bohaterka Marie Sole, jest "słońcem" własnych rodziców. Od dzieciństwa, nie tyle trzymana pod kloszem, co wychowywana w atmosferze strachu - "nie idź tam, bo się przewrócisz", "nie dotykaj tego, bo się skaleczysz", "nie rób tego bo to niebezpieczne". Na każdym kroku słyszała ostrzeżenia, uwagi i zagrażające jej scenariusze, wygłaszane głównie przez swoją matkę. W szkole zaprzyjaźnia się ze Stellą, swoim zupełnym przeciwieństwem - dziewczynką odważną, żyjącą pełnią życia. • Ich przyjaźń nie słabnie z wiekiem, a obie wciąż mimo upływu czasu są sobie bardzo bliskie. Marie Sole jest dla Stelli portem, zawsze czekająca na powrót przyjaciółki z zagranicznych wojaży. Wpojony strach nie pozwala jej jednak na podejmowanie ryzyka razem ze Stellą. • Kiedy jednak Stella ginie w zamachu terrorystycznym, po ich telefonicznej kłótni, świat Marie Sole się rozpada. Po śmierci przyjaciółki znajduje jednak list zaadresowany do siebie, namawiający ją do zmiany dotychczasowego sposobu bycia. W liście, do którego Stella dołącza bilet na skok ze spadochronem, namawia przyjaciółkę do przezwyciężenia własnych lęków po to, aby mogła zacząć żyć pełnią życia. • Marie Sole z pomocą kilkorga znajomych rozpoczyna swój własny projekt, nazwany przez Samanthę Sztuka sięgania gwiazd. W projekcie tym każdego dnia dziewczyna stara się zrobić jedną rzecz z listy swoich lęków. Dzięki temu skacze ze spadochronem, trzyma w ręku tarantulę, przychodzi do pracy w piżamie, czy idzie samotnie do baru. Każda z prób otwiera przed nią kolejne drzwi do samej siebie, o czym sama się przekonuje. • Kluczowy w tej powieści jest przekaz dotyczący strachu. Marie Sole tłumaczy nam, że strachu nie da się nie czuć ani pozbyć. Jednak najpiękniejsze rzeczy przeżywamy kiedy działamy pomimo strachu, akceptując go i uświadamiając go sobie. Strach będzie zawsze, bo tak działa nasz instynkt, jednak kiedy nauczymy się działać mimo obaw lub wraz z nimi, możemy doświadczyć wspaniałych rzeczy. • Ja osobiście sporo odnalazłam w Marie Sole z siebie samej więc lektura poruszyła mnie ogromnie. Polecam Wam ją serdecznie i mam nadzieję, że Was równie mocno zainspiruje.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo