Marina

Autor:
Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) ...
Tłumaczenie:
Katarzyna Okrasko
Carlos Marrodán Casas ...
Wydawcy:
Muza (2009-2015)
Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA (2011)
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2009-2010)
Muza SA (2007-2009)
Autotagi:
druk
książki
powieści
Więcej informacji...
4.2 (13 głosów)

Barcelona, lata osiemdziesiąte XX wieku. Oscar Drai, zauroczony atmosferą podupadających secesyjnych pałacyków otaczających jego szkołę z internatem, śni swoje sny na jawie. Pewnego dnia spotyka Marinę, która od pierwszej chwili wydaje mu się nie mniej fascynująca niż sekrety dawnej Barcelony. Śledząc zagadkową damę w czerni, odwiedzająca co miesiąc bezimienny nagrobek na cmentarzu dzielnicy Sarriá, Oscar i jego przyjaciółka poznają zapomnianą od lat historię rodem z Frankensteina i XIX-wiecznych thrillerów. Historię, której dramatyczny finał ma się dopiero rozegrać...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • To jest moja pierwsza książka tego autora i bardzo mi się podoba styl w jakim pisze. Książkę fajnie się czyta.
  • Żałuję, że nie zaczęłam swojej przygody z Zafónem od „Mariny. W żadnym wypadku nie jest ona lepsza od „Cienia wiatru”. Po prostu „Cień” jest przy niej, jak skok na główkę w twórczość tego autora. „Marina” pozwala czytelnikowi oswoić się ze specyficznym stylem pisarza, jest w niej także mniej char­akte­ryst­yczn­ych dla Zafóna wątków pełnych drobnych niuansów i postaci z rozbudowanymi życiorysami. W obydwóch książkach występują podobne motywy. „Marina” to jakby dwie osobne opowieści, które przez cały czas przeplatają się ze sobą. Narratorem pierwszej z nich, tak jak w „Cieniu wiatru”, jest dorastający chłopak. Druga historia jest natomiast opowiadana przez kolejnych bohaterów, których spotyka na swojej drodze Óscar. Scenerią obydwóch jest Barcelona - senna, spowita mgłą i przesycona magią wydarzeń z przeszłości. Kolejny raz z przyjemnością dałam się wciągnąć w klimat wykreowany przez Zafóna oraz szkatułkową formę opowieści. Podoba mi się to, że każda jego postać jest od początku do końca przemyślana. Kolejni bohaterowie są jak drzwi, za którymi chowają się złożone historie, pragnienia i marzenia. Wątek, który miał na celu wywołać gęsią skórkę u czytelnika, jest niewiarygodny, ale myślę, że dokładnie o to chodziło. Urok „Mariny” to przede wszystkim przenikanie się fikcji z rzeczywistością. Na pewno jeszcze nie jeden raz wrócę do tej książki, aby kolejny poczuć tą pewnego rodzaju nostalgię, którą niesie ze sobą ta opowieść.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autorzy:Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) Carlos Marrodán Casas
Tłumaczenie:Katarzyna Okrasko Carlos Marrodán Casas Carlos Marrod'an Casas Carlos Marrodŕn Casas
Wydawcy:Muza (2009-2015) Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA (2011) Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2009-2010) Muza SA (2007-2009)
ISBN:978-83-7495-767-0 978-83-7495-770-0 978-83-7495-830-1 978-83-7495-840-0 978-83-7495-0
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 17 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo