Harem

Autorzy:
Alex Vastatrix
Waldemar Bednaruk
Lektor:
Katarzyna Puchalska
Wydawcy:
Harde Wydawnictwo - Time Spółka Akcyjna (2019-2023)
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym LARIX (2007-2020)
Grupa ZPR Media
Grupa Radiowa Time
Wydane w seriach:
Czytak Larix
ISBN:
978-83-66252-57-8, 978-83-8343-220-5
Autotagi:
audiobooki
druk
książki
powieści
proza
3.3 (6 głosów)

Książka w znacznej części napisana jest w postaci pamiętnika młodej dziewczyny sprzedanej przez matkę do tytułowego haremu. Cała historia jest niezwykła i w dużej mierze oparta na faktach. Nauce polskiej znany jest fakt istnienia w polskiej historii instytucji haremu. Wiemy o co najmniej trzech tego typu prywatnych przybytkach, z których jeden stworzył Jan "Sobiepan" Zamoyski - wnuk wielkiego Jana Zamoyskiego przedstawiony tak zabawnie przez Sienkiewicza w "Potopie". I to w jego haremie toczy się akcja powieści. Opowieść zaczyna się w latach czterdziestych siedemnastego wieku. Opowieść czternastoletniej Józi – jak sama mówi głupiutkiej wtedy wiejskiej dziewuchy z Brzezin - córki ubogiego chłopa pańszczyźnianego. Gdy ojciec niespodziewanie zaniemógł i nie dał rady pracować, rodzina (szóstka dzieci, bieda aż piszczy) znalazła się w trudnej sytuacji, matka sprzedała dziewczynę. Ta trafiła do haremu mości Zamoyskiego. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • To w dużej części pamiętnik Józi, która jako młodziutka dziewczyna została sprzedana przez matkę do polskiego haremu /tak polskiego!/ , który stworzył w swych posiadłościach wnuk słynnego Jana - Jan "Sobiepan" Zamoyski, herbu Jelita. Na ów pamiętnik trafia doktorantka , która ma ukazać historię protoplasty rodu Zamoyskich. • Józię sprzedano, gdyż po wypadku ojca bieda i nędza zajrzała do ich wiejskiej chałupy. • Czy dla Józi był to szok? A może wybawienie i zadowolenie , że ma piękne sukienki? W swym "pamiętniku" bohaterka opowiada o oblężeniu Zamościa, życiu w pałacu, w obozie wojskowym, a potem w ...Szkocji. • A w tle historia życia Zamoyskiego i trochę erotyki. • Recenzenci wytykają autorom, że popełniono zbyt wiele błędów ukazując XVII- wieczną Polskę.
  • Pornol w pseudo-historycznym sosie. Szkoda czasu.
    -3 nie na temat
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo