Manaraga:

powieść

Tytuł oryginalny:
Manaraga
Autor:
Władimir Sorokin
Tłumacz:
Agnieszka Lubomira Piotrowska
Wydawca:
Wydawnictwo Agora (2018)
ISBN:
83-7414-055-0, 978-83-268-2719-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0

Jest rok 2037, ludzkość drukuje już tylko banknoty, a książki można znaleźć wyłącznie w muzeach. Ale są wybrańcy, którzy wciąż je CZYTAJĄ. Jednak CZYTAĆ oznacza teraz palić bezcenne pierwodruki. Nie bezmyślnie: milionerzy, gangsterzy, nowe elity urządzają sobie zakazane uczty, na których spożywają jesiotra grillowanego na Dostojewskim, krewetki na Czechowie, antrykoty na Gogolu albo gołąbki na Achmatowej. Jako pierwszy spłonął „Finneganów tren” Joyce’a, skradziony z British Museum, i zapoczątkował nowe zjawisko: book’n’grill. Géza Jasnodworski, mistrz kulinarno-literackich perwersji, musi działać w głębokiej konspiracji, bo za grillowanie na książkach grozi więzienie albo śmierć. Ale zagrażają mu nie tylko służby specjalne zachodniej cywilizacji, która próbuje podnieść się po niszczących wojnach religijnych, lecz również tajna organizacja fałszerzy książek z siedzibą na uralskiej górze Manaraga. Źródło: lubimyczytac.pl
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ciekawe spojrzenie na przyszłość a raczej jej brak papierowych książek. Czyta się jak kryminał science fiction. Zaskakujące połączenie.
  • Jest rok 2037, Geza Jasnodworski, mający polskie korzenie, jest mistrzem kulinarno-literackiej kuchni, którą snobują się najbardziej zamożni ludzie na świecie. Po książce zostało wspomnienie, można spotkać ją już tylko w muzeum, a z tych, które zostały, smaży się wyborne, zacne potrawy. Kwitnie proceder book ‘n’grill, polegający na tym, że kucharz na przykład na Dostojewskim, Czechowie czy Balzacu (wedle zaleceń klienta!) przyrządza, dajmy na to, jesiotra albo stek. Sorokin piszę brawurowo, jego fabuła jest komiczna, a poetyka dystopii potraktowana przezeń niezwykle ironicznie, a momentami wręcz groteskowo. Fabuła gna na oślep, kucharze nielegalnie pozyskują kolejne inkunabuły, przemieszczają się po świecie, gotują wystawne dania na klasyce literatury. Kucharzy tropią służby specjalne, ich występkom grozi kara śmierci, a na dodatek, pojawia się specjalna grupa fałszerzy książek, chcących zachwiać rynkiem i sabotujących środowisko „czytaczy” fałszywą „Adą” Nabokova, z siedzibą na górze Manaraga. • Książkę czyta się z wielką przyjemnością, fabuła jest tak niep­rawd­opod­obna­, że wręcz możliwa. Sorokin szydzi i parodiuje styl, a to Tołstoja, a to Orwella, czy Huxleya. Powieść jest nie lada gratką dla smakoszy literatury, aluzje i tropy budzą śmiech, a historia momentami jest niezwykle zabawna. Dość powiedzieć, ze dawno tak się nie uśmiałem podczas lektury współczesnej prozy. Ale to również literatura na serio, zadająca pytania o nasze jutro, o to, czy konsumpcja stanie się świecką religią, a centra handlowe nowymi świątyniami. Czy życie będzie podzielone na kolejne odcinki ruchu, odbywać się będzie na dworcach, w samolotach, terminalach, a coraz bardziej skracane dystanse, spowodują w końcu, ze najbliższy świat oddali nam się niemiłosiernie? • To powieść o tym, że człowiek nie zdolny do znalezienia w sobie równowagi, prędzej czy później popełni uczynek przeciwko sobie. • Jak się pali? • Jasno • Jak się kręci? • Jak śmigło. • Jak się smaży? • Jak kot na dachu. • Jak płacą? • Jak na wojnie. • Trzymaj drewno suche Geza! • Trzymaj drewno suche, Henri!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo