Obóz jeniecki w Pile 1914-1919:

wspomnienia jeńców

Instytucja sprawcza:
Muzeum Stanisława Staszica
Tłumaczenie:
Jarosław Bączyk
Małgorzata Kaczmarek
Maciej Usurski
Wydawca:
Muzeum Stanisława Staszica (2018)
ISBN:
978-83-933968-9-4
Autotagi:
autobiografie
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Źródło opisu: Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Pile - Katalog główny

Dwóch Bryryjczyków, Australijczyk, trzech Francuzów i Rosjanin - siedem różnych relacji jeńców osadzonych w pilskim obozie w latach 1914-1918. Siedmiu żołnierzy rzuconych w wir Wielkiej Wojny, którzy pojmani w niewolę trafili do miasta nad Gwdą. Każdy z nich opowiada swoją historię, wspomina przyjaciół i kolegów, życie codzienne za drutami, pracę w komandach, stosunki z miejscową ludnością... Sześć z tych relacji nie było nigdy publikowanych w języku polskim, trzy z nich po raz pierwszy ukazują się drukiem!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo