Widzę cię

Tytuł oryginalny:
I see you
Autor:
Clare Mackintosh
Tłumacz:
Bartosz Kurowski
Wydawcy:
Wydawnictwo Prószyński i Spółka (2017)
NASBI (2017)
Legimi (2017)
Wydane w seriach:
Duże Litery
Duże Litery (Prószyński i S-ka)
ISBN:
978-83-8097-150-9, 978-83-8123-490-0
83-8097-150-9
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.5 (13 głosów)

Nowy thriller autorki międzynarodowego bestsellera "Pozwolę Ci odejść". Gdy Zoe Walker zauważa swoje zdjęcie w sekcji ogłoszeń londyńskiej gazety, postanawia się dowiedzieć, jak się tam znalazło. Rodzina jest przekonana, że osoba z ogłoszenia tylko Zoe przypomina. Nazajutrz w gazecie pojawia się zdjęcie innej kobiety, a dzień później - kolejnej. I każda z nich pada ofiarą przestępstwa. "Widzę Cię" to psychologiczny thriller jednej z najgłośniejszych i najbardziej cenionych angielskich debiutantek roku 2015. Powieść, która nie pozwoli zasnąć. Tym bardziej przekonująca, że Mackintosh służyła w policji kryminalnej. Konieczności przeczytania jeszcze jednej strony nabiera tu zupełnie nowego wymiaru. Źródło: lubimyczytac.pl
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka bardzo mi się podobała. Szybkie tempo, barwnie i przekonująco zarysowane postacie, atmosfera niepokoju, ciekawy temat. Ogólnie bardzo dobra.
  • „Widzę Cię” jest thrillerem psychologicznym napisanym przez byłą policjantkę, która bogate doświadczenie zdobyte podczas wykonywania służby wykorzystała podczas pracy nad książką. • W powieści podjęty został trudny temat stalkingu. W wirtualnej rzeczywistości bardzo łatwo jest przypisać sobie różne cechy, ukraść czyjąś tożsamość, obrażać czy preparować informacje. Osoby zajmujące się stalkingiem (czyli nękaniem) ingerują w życie prywatne swojej ofiary i starają się doprowadzić ją do stanu, w którym obawia się ona o swoje bezpieczeństwo. • Główną bohaterką powieści jest Zoe Walker – pracująca matka. Pewnego dnia w drodze do pracy w rubryce towarzyskiej jednej z gazet spostrzega swoje zdjęcie. Jest pewna, że nie wysyłała do publikacji żadnego anonsu. Najbliżsi pocieszają ją, osoba na zdjęciu jest tylko podobna więc Zoe nie powinna się martwić. Pomimo zlekceważenia sprawy przez rodzinę niepokój nie opuszcza bohaterki. • Czas niestety pokazuje, że fotografia faktycznie przedstawiała Zoe. Nie czekając na rozwój sytuacji zaniepokojona bohaterka zgłasza sprawę na policję. Chce znaleźć odpowiedź na pytanie kto i w jakim celu wykorzystał jej wizerunek. Sytuacja staje się poważniejsza, gdy w rubryce ukazują się zdjęcia przedstawiające inne kobiety. Po pewnym czasie pojawiają się informacje o śmierci tych kobiet. • Zoe staje się czujniejsza, ma wrażenie, że jest obserwowana, że ktoś obcy pod nieobecność domowników dotykał jej osobistych rzeczy. Zastanawia się oczywiście czy nie traci rozumu. Zaczyna także podejrzewać najbliższych. • Czy faktycznie jest obserwowana dowiemy się dopiero po przeczytaniu książki. • Fabuła wciąga nas od samego początku i daje do myślenia. Pomimo że jesteśmy pewni zakończenia, wielokrotnie musimy zmienić zdanie; finał jest bowiem zaskakujący. Obcując z lekturą czujemy napięcie związane z tajemniczością sprawy. • Nikt nie chciałby się znaleźć w podobnej sytuacji, nikt nie chciałby być prześladowany przez inną osobę, nikt nie chciałby mieć świadomości, że jest bezustannie inwigilowany, że nie szanuje się jego prywatności. Trudno wyobrazić sobie taką sytuację! A jeszcze trudniej osobiście tego doświadczyć. • Przecież mamy rodziny, za których bezpieczeństwo odpowiadamy. Troszczymy się, aby nikomu nic się nie stało. • Większość z nas korzysta z dobrodziejstw technologii. Mamy profile na portalach społ­eczn­ości­owyc­h, publikujemy zdjęcia z życia prywatnego i zawodowego. Nie zastanawiamy się nad tym czy ktoś nie zechce wykorzystać naszych danych w niecnym celu. • Polecam! • Anna Szatko, MBP w Skawinie
  • Niezła, ale wciągnęła mnie dopiero po przeczytaniu połowy książki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo