O Kamilu, który patrzy rękami

Autor:
Tomasz Małkowski
Ilustracje:
Joanna Rusinek
Wyd. w latach:
2016 - 2023
Wydane w seriach:
Małe Dzieci Duże Sprawy
ISBN:
978-83-7420-627-3, 978-83-8118-026-9
978-83-811-8027-6, 978-83-7420-627-3
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
opowiadania
proza
rodzina
zbiory opowiadań
Więcej informacji...
5.0

Pięcioletni Kamil jest niewidomy. Ale czy to powód, żeby się go bać, litować nad nim albo natrętnie się o niego troszczyć? Stanowczo nie! On sam całkiem dobrze sobie radzi i jak każdy chłopiec miewa szalone pomysły i niezwykłe przygody. Wspólnie ze starszą siostra Zuzią świetnie się bawią, robią sobie psikusy, a kiedy trzeba – stają za sobą murem.

Książka oswaja z nieznanym światem, w którym patrzy się rękami.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wiek +4 • Książka Tomasza Małkowskiego zwraca uwagę i intryguje. Na okładce czytelnicy widzą uśmiechniętego chłopca, w ciemnych okularach i letnim stroju, który trzyma się poręczy, a obok tytuł „O Kamilu, który patrzy rękami”. Zaintrygowana takim zestawieniem postanowiłam wypożyczyć książkę. • Publikacja składa się z dwudziestu krótkich rozdziałów o interesujących tytułach np. „Ciocia wie lepiej”, „Słonie i osy”, czy „Ela karuzela”. Jest to opowieść o rodzinie, w skład której wchodzi mama, tata, 6-letnia Zuzia, 5-letni Kamil zwany „Milkiem” oraz pies Lupi. Rodzice są zaangażowani w wychowanie dzieci, otaczają ich miłością, wspólnie spędzają czas. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że Kamil jest niewidomy. • [Spoiler] Książka Tomasza Małkowskiego jest obowiązkową lekturą przede wszystkim dla dorosłych, którzy na jej podstawie mogą porozmawiać z dziećmi o osobach niewidomych i ich sytuacji w codziennym życiu. Porusza ważne tematy, problemy i zjawiska społeczne, które warto poznać. Niestety przedstawia smutną prawdę o postawach wielu dorosłych i ich bezradności wobec osób niewidomych. Jednocześnie prezentuje wzorce zachowań, uczy tolerancji, pokazuje, że mimo niep­ełno­spra­wnoś­ci można realizować pasje i marzenia. Zastosowanie dużej czcionki zachęca dzieci do samodzielnego czytania, a humorystyczne ilustracje Joanny Rusinek dobrze korespondują z opisywanymi wydarzeniami. • Paulina Knapik • Biblioteka Kraków
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Tomasz Małkowski
Ilustracje:Joanna Rusinek
Wydawcy:Wydawnictwo Adamada (2016-2023) NASBI (2020) ebookpoint BIBLIO (2020) Legimi (2016-2017) Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe
Serie wydawnicze:Małe Dzieci Duże Sprawy
ISBN:978-83-7420-627-3 978-83-8118-026-9 978-83-811-8027-6 978-83-7420-627-3
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk e-booki epika ikonografia książki literatura literatura piękna opowiadania proza rodzina zasoby elektroniczne zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 14 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo