Piąta pora roku

Narracja, której tak obawiałam się w tej książce ostatecznie nie była taka zła, dosyć szybko ogarnęłam co się dzieje. Dosyć zaciekawił mnie ten dystopijny świat, w którym balkony czy ozdoby uznaje się za zbędne, ponieważ ulegną one zniszczeniu podczas trzęsień ziemi. Kreacja bohaterów również na plus, co nie znaczy że ich kocham, w moim dobrym dniu ich toleruje. W połowie książki zaczęłam się nudzić, dopiero podczas końcówki akcja mocno ruszyła do przodu. Brakowało mi jakiejkolwiek mapy, która pokazywałaby miejsca , w których rozgrywały sie dane wydarzenia. Świat jest ciekawie zbudowany, nadal nie dokońca rozumiem podziały społeczne, ale raczej sięgnę po 2 tom.

Porywająca historia na pograniczu sci-fi i fantasy, która nie stroni do wątków równościowych. Od razu sięgam po kolejną część tej trylogii.

Niestety pozycja mnie rozczarowała. Pod płaszczykiem książki fantasy dotyka wielu problemów społecznych. Wszystkie one są ważne, ale w takim nagromadzeniu i przerysowaniu stają się karykaturą i nie skłaniają do refleksji a jedynie zniechęcają. Nie sięgnę po kolejne tomy.