Uczenie dzieci z autyzmem prowadzenia konwersacji:

metoda skryptów i ich wycofywania

Tytuł oryginalny:
Teaching conversation to children with autism
scripts and script fading,
Autorzy:
Lynn E. McClannahan
Patricia J. Krantz
Tłumacz:
Anna Lubomirska
Redakcja:
Sandra Lee Harris
Wydawca:
Fundacja Instytut Wspomagania Rozwoju Dziecka (2016)
Wydane w seriach:
Autyzm - Instytut Wspomagania Rozwoju Dziecka
ISBN:
978-83-939614-2-9
Autotagi:
druk
książki
poradniki

Ten przewodnik dla rodziców, nauczycieli, terapeutów zawiera wiele opisów przypadków, wykresów, zdjęć i prezentuje krok po kroku, w jaki sposób nauczyć osobę z autyzmem umiejętności rozmowy. Opisano tutaj:- skrypty dla osób potrafiących i niepotrafiących czytać- komponenty składowe konwersacji- plany aktywności, książki do rozmowy, urządzenia odtwarzające dźwięk- podpowiedzi i nagrody- wnioski z obserwacji, ewaluacji i pomiarów
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo