Mam na imię Meriam:

historia chrześcijanki skazanej na śmierć w obronie wiary

Tytuł oryginalny:
Mo nome è Miriam
Autor:
Antonella Napoli
Tłumacz:
Karolina Dyjas-Fezzi
Wydawca:
Wydawnictwo Esprit (2016)
ISBN:
978-83-65349-31-6
Autotagi:
beletrystyka
biografie
druk
książki
3.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Historia Meriam, chrześcijanki sudańskiego pochodzenia skazanej na śmierć za apostazję całkowite porzucenie wiary, w tym przypadku muzułmańskiej poruszyła w 2014 roku serca setek tysięcy ludzi na całym świecie. • Meriam Ibrahim wychowała samotna matka chrześcijanka, ojciec odszedł od nich i poślubił inną kobietę. Meriam jest silną fizycznie i duchowo kobietą a celę więzienną dzieli z dwuletnim synkiem , jest w ósmym miesiącu ciąży. Do uwięzienia przyczynił się półbrat kobiety chcąc przejąć majątek po jej zmarłej matce, którego poznała na sali rozpraw. • Książka opisuje niezłomną i mężną postawę kobiety i dramatyczną walkę o jej uwolnienie w której niemały wkład wniósł dziennik katolicki "Avvenire" , uzyskując pełne poparcie przedstawicieli władz wielu krajów, w tym Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii , Włoch i Watykanu. • Dzięki zabiegom dyplomatycznym Meriam uwolniono od zarzutu, stawiając warunek opuszczenia kraju bez prawa powrotu. • Historia ta pokazuje jak bezwzględna potrafi być wiara muzułmańska, muzułmanie nie wybaczają , co czyni świat coraz bardziej niebezpiecznym. • Jestem wstrząśnięta po przeczytaniu tej książki, długo pozostanie w mojej pamięci…takich historii się nie zapomina……..
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo