Wieczna

Tytuł oryginalny:
Eternal
Autor:
C.C. Hunter
Tłumacz:
Joanna Lipińska
Wyd. w latach:
2016 - 2016
Wydane w seriach:
Wodospady cienia
po zmroku
Shadow Falls after dark
ISBN:
978-83-7229-534-7, 978-83-7229-553-8
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
powieści
Więcej informacji...
4.3 (3 głosy)

Druga część przygód Delli – wampirzycy z charakterem. Kiedy Della zaczyna sądzić, że jakoś udaje jej się ogarniać swoje życie, zaskakuje ją kolejna przemiana… po której nic już nie będzie takie samo. Również zasady, którymi musi się kierować. Odkąd stała się wampirem, w świecie ludzi czuła się jak wyrzutek. Chociaż wydawało jej się, że w końcu odnalazła swoje miejsce w Wodospadach Cienia, teraz jej życie po raz kolejny wywraca się do góry nogami. Zaatakowana przez śmiertelny wirus wampirzyca musi dokonać trudnego wyboru. Czy się odrodzić... To dla niej jedyna szansa na przetrwanie, ma jednak swoją cenę: nieodwołalnie wiąże ją z Chase’em, wysokim, mrocznym i pociągającym wampirem, który potrafi niemal jednocześnie ją rozśmieszyć i doprowadzić do furii. Chase zna już zbyt wiele jej tajemnic, a wieczna więź między nimi jest ostatnią rzeczą, której pragnie Della. Co gorsza, nie do końca wie, co ta więź oznacza. Czy pociąg, który czuje do Chase’a, jest prawdziwy? Czy los kryje dla niej coś jeszcze w zanadrzu? I co oznacza to dla Steve’a, tego zmiennokształtnego przystojniaka, którego pocałunki sprawiają, że Delli miękną kolana? Teraz serce Delli musi przyjąć jeszcze jeden cios. Podczas pracy nad pewną sprawą odkrywa szokujące fakty o przeszłości swojego ojca, a to sprawia, że zaczyna kwestionować wszystko, co jej zdaniem było prawdą… i własne miejsce w świecie, który tak kocha. '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nowe zadanie, nowy duch, nowe uczucia, nowe problemy… • C. C. Hunter zasłynęła pisząc o istotach nadnaturalnych. „Wodospady Cienia” poświęcały uwagę losom kameleonki Kylie, natomiast nowa seria „Wodospady Cienia po zmroku” przybliża nam postać wampirzycy Delli. Obie serie charakteryzuje to samo tempo, ta sama zawrotna akcja, ten sam styl, za który pokochaliśmy autorkę. C. C. Hunter trzyma cały czas wysoki poziom, i mimo, że „Wieczna” to już jej siódma powieść o obozie dla istot nadnaturalnych, to z każdym tomem jest coraz lepiej. W tej książce czuć świeżość, jakąś nowość, mimo że schemat się powtarza. Jedno jest pewne - nudzić się przy niej nie będziecie. • „Płacz tylko podlewa ból i sprawia, że on rośnie.” • • Della musi poradzić sobie z nowymi mocami oraz nowymi uczuciami. Steve wyjeżdża, a ona zostaje przydzielona przez JBF do nowego zadania. Jej partnerem jest Chase, z którym łączy ją dziwna więź. Sytuacji nie poprawia duch, który nawiedza ją i wizje, których doświadczają oboje. Razem muszą rozwiązać zagadkę i ukończyć misję. Jednak czas ucieka, a duch przesyła zbyt niejasne wskazówki. Za to wskazówki Chase’a względem Delli są bardzo jasne – chłopak chce, by Delli na nim zależało, tak jak jemu zależy na niej. Jednak czy jest z nią do końca szczery? Czy Della zbliży się na tyle do Chase’a, by zapomnieć o Stevie? I najważniejsze: czy wampiry zdążą na czas, by wykonać zadanie? • Czytając „Wieczną”, tak jak i pozostałe powieści autorki, czujemy jej miłość do Wodospadów Cienia. I tą miłością Hunter zaraziła miliony czytelników, w tym także mnie. Wodospady Cienia pokochałam od początku. Wszystkich obozowiczów, opiekunów, postacie pierwszoplanowe i drugoplanowe. I teraz czytając kontynuację poświęconą zadziornej wampirzycy Delli mogę napisać tylko jedno – jest to jedna z najlepszych serii fantastyk dla młodzieży jakie powstały. Autorka trzyma poziom, widać, że jest przesiąknięta Wodospadami Cienia, bohaterami i ich losem i sprawia, że tak samo przesiąkają tym wszystkim czytelnicy. • „Przejmowanie się kimś nie daje nikomu prawa do sprawowania kontroli nad każdym aspektem jego życia.” • • Tym razem mamy do czynienia z nowym zadaniem, nowym duchem i nowymi tajemnicami. Może się to wydawać dość schematyczne, jednak zapewniam, że się nie nudzi. Rozwiązywać kolejne tajemnice, czuć dreszczyk emocji, śledzić poczynania bohaterów, ich wzloty i upadki - to nigdy się nie nudzi, a już tym bardziej, jak jesteśmy tak zżyci z bohaterami. Della była postacią drugoplanową w „Wodospadach Cienia”, więc znamy ją na tyle dobrze, że możemy wczuć się w jej sytuację, przeżywać z nią razem emocje i cichym głosem podpowiadać co ma zrobić. Niestety to ostatnie to tylko wytwór naszej wyobraźni, bowiem tylko autorka wie, jak potoczą się losy Delli. • „Wieczna” to powieść napisana z pasji i miłości. Jej konstrukcja i styl sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. Ciekawa i wciągająca fabuła otwiera przed nami furtkę do innego świata. Świata, który działa na naszą wyobraźnię jak narkotyk - gdy raz go spróbujemy, będziemy chcieli więcej, nie mogąc się od niego oderwać. Wodospady Cienia uzależniają. Della, Kylie, Miranda i cała reszta bohaterów stają się naszymi przyjaciółmi, cząstką nas. • „Znajdź i pocałuj kilka żab, żeby sprawdzić, czy któraś nie zamieni się w księcia.” • • Autorka znów nam to robi... Zapytacie: co takiego? A no właśnie - zakończenie. Znowu zostawia nas z milionem pytań i ogromem emocji, z którymi musimy jakoś sobie poradzić. Nie łatwo jest pozbierać się po zaskakującym zakończeniu, gdy w głowie pojawia się tyle pytań, że zaczynają wirować nam przed oczami z prędkością światła. Jednak można się już przyzwyczaić do zakończeń C. C. Hunter, bowiem zawsze nam to robi. Zawsze obdarowuje nas ogromnym kacem książkowym. • C. C. Hunter stworzyła serię książek o istotach nadnaturalnych, w których odnajdujemy problemy życia codziennego - począwszy od tych najb­anal­niej­szyc­h, jak młodzieńcza miłość, złamane serce, a skończywszy na tych poważnych, jak śmierć bliskich, strata i smutek. W dzisiejszych czasach trudno jest dotrzeć do młodzieży, dlatego zachęcam i rodziców i nastolatków, by sięgali właśnie po takie powieści, w których prócz fantastyki kryją się rozwiązania dla poważniejszych problemów. • „Wieczną” powinien przeczytać każdy młody człowiek. Ale nie tylko „Wieczną” – „Odrodzoną” i serię poświęconą Kylie Galen także. Książka ogólnie okrzyknięta jest powieścią dla młodzieży, jednak polecam ją wszystkim czytelnikom. Ja, mimo swojego dorosłego wieku świetnie się bawię czytając kolejne części „Wodospadów Cienia po zmroku”.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:C.C. Hunter
Tłumacz:Joanna Lipińska
Wydawcy:JK Wydawnictwo Jacek Kaszyk (2016) NASBI (2016) Feeria Young Wydawnictwo (2016) IBUK Libra (2016) Wydawnictwo JK - Feeria (2016)
Serie wydawnicze:Wodospady cienia po zmroku Shadow Falls after dark
ISBN:978-83-7229-534-7 978-83-7229-553-8
Autotagi:dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura piękna powieści proza rodzina zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 13 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo