Zbiegli naziści:

jak hitlerowscy zbrodniarze uciekli przed sprawiedliwością

Tytuł oryginalny:
Nazis on the run
how Hitler's henchmen fled justice
Autor:
Gerald Steinacher
Tłumacz:
Maciej Antosiewicz
Wydawca:
Wydawnictwo Czarne (2015)
Wydane w seriach:
Historia, Historie
Historia
Seria Historia
ISBN:
978-83-8049-091-8, 978-83-8049-204-2
Autotagi:
druk
4.0 (2 głosy)

Po zakończeniu drugiej wojny światowej wielu wysoko postawionych funkcjonariuszy SS uniknęło kary. Opuścili Europę zaskakująco łatwo - to od lat skłaniało do mnożenia teorii spiskowych. Poważni historycy jednak dotąd nie zajmowali się tym tematem. Praca Geralda Steinachera uzupełnia tę lukę. Autor wnikliwie bada okoliczności, w jakich dochodziło do ucieczek, i trasy, którymi zbiegowie podążali. Odpowiada również na pytanie, kto udzielał pomocy zbrodniarzom wojennym. Dowodzi ostatecznie, że Międzynarodowy Czerwony Krzyż organizował dokumenty i ułatwiał zmianę tożsamości. Opisuje także rolę Watykanu i wewnątrzkościelny konflikt pomiędzy moralnością a Realpolitik. Nie pomija również roli aliantów, zwłaszcza amerykańskich służb wywiadowczych, które na początku zimnej wojny werbowały byłych agentów SS. Fakty opisane przez Steinachera są nie mniej zajmujące niż wytwory wyobraźni Fredericka Forsytha.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Gerard Steinacher jest profesorem historii i judaistyki na Uniwersytecie Nebraska-Lincoln, a "Zbiegli naziści" to jego praca habilitacyjna.Po II Wojnie Światowej większości wysokich funkcjonariuszy nazistowskiego reżimu udało się uciec, głównie do Ameryki Południowej, w szczególności do Argentyny,Boliwii i Peru.Autor dokonuje analizy okoliczności w jakich dochodziło do tych ucieczek i wskazuje istotną rolę Międ­zyna­rodo­wego­ Czerwonego Krzyża i Watykanu, które organizowały cały system pomocy nazistom, przede wszystkim chodzi tu o dostarczanie dokumentów i ułatwianie zmiany tożsamości.To wyjątkowa pozycja, ponieważ do tej pory nikt tak dogłębnie nie poruszał tego tematu, autor bowiem jako pierwszy dotarł do genewskich archiwów MKCK.Polecam szczególnie osobom, które przeczytały wcześniej "Nazistów" D.M.McKalego bo stanowi rewelacyjne uzupełnienie wiadomości dotyczące tego tematu.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo