Biała reduta

Autor:
Tomasz Kołodziejczak
Ilustracje:
Przemysław Truściński
Wydawcy:
Legimi (2018-2019)
Fabryka Słów (2014-2019)
Wydane w seriach:
Ostatnia Rzeczpospolita
ISBN:
978-83-7964-018-8, 978-83-7964-019-5
978-83-7964-471-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
e-booki
fantasy
5.0

„Biała Reduta” to nowy wymiar fantastyki. Tomasz Kołodziejczak wysoko podniósł poprzeczkę i stworzył powieść dla tych, którzy pragną od literatury czegoś więcej.

Wszechogarniające Zło, by zapanować nad światem, nie cofnie się przed niczym. Stale rodzi się i odnawia z większą siłą w mrocznych przestrzeniach Gehenny. Zarówno w Warszawie, jak i w Zachodnich Kresach Rzeczpospolitej, a także w zagrożonej kolonii na Marsie trwa nieustanne śledztwo i rozpaczliwa próba zbudowania powłoki ochronnej z pomocą zaklęć.

Mariaż prawdziwego fantasy z solidnym sf udaje się niewielu. Kołodziejczak jest w tym mistrzem. Wstrząsająca wizja, epicka i jedyna w swoim rodzaju.

Jarosław Grzedowicz - autor Pana Lodowego Ogrodu

Cykl Kołodziejczaka to niezwykła, autorska mieszanka. Rozmach i bogactwo jego wizji kojarzy się z “Hyperionem” Simmonsa, w nazewnictwie odwołuje się do Tolkiena, a całość osadza głęboko w polskiej tradycji religijnej i patriotycznej. Wrogiem zaś są totalitaryzmy – zarówno czarne jak czerwone – które w jego powieściach mają dosłownie demoniczną naturę.

Jerzy Rzymowski - redaktor naczelny Nowej Fantastyki

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Kolejna pozycja z serii, w której zakochałem się bezpowrotnie po przeczytaniu opowiadania "Piękna i Graf". Coś do mnie przemawia w świecie, w którym najnowsza technologia wspierana jest magią i modlitwą (jesionowe satelity itd.), po to, żeby walczyć z bestiami będącymi wcieleniem idei zła, karmiącymi się ludzkim bólem i cierpieniem. Dla mnie coś cudownego, idealnie mój kimat, ale rozumiem, że jak ktoś od razu nie załapie, to go w zasadzie na pewno odrzuci. • Jeśli chodzi o tą konkretnie książkę, to odrobinę przeszkadzało mi rozdrobnienie wątków - Pan Kołodziejczak opowiada równolegle cztery historie, każdej poświęcając tyle samo czasu i uwagi, przez co w moim odczuciu, zaniedbany został nieco główny bohater całej serii - Kajetan Kłobudzki, Geograf w służbie Hetmana Wielkiego Koronnego. Zabrakło też jakiegoś wielkiego pojedynku, bitwy, jakiejś formy zawiązania akcji, no ale to przecież pierwszy tom. • Szkoda tylko, że znając Autora, na kolejny przyjdzie mi czekać około dwóch lat. • Mimo tych dwóch drobnych wad daję pięć gwiazdek za stworzenie rewelacyjnego świata i konsekwentne utrzymywanie wysokiego poziomu.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo