Opisać Wilno

Tytuł oryginalny:
Vilnius
Autor:
Tomas Venclova
Lektor:
Jacek Kiss (1943-2022)
Tłumacz:
Alina Kuzborska
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix (2007-2013)
Fundacja Zeszytów Literackich (2006)
Zeszyty Literackie (2005)
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca
Wydane w seriach:
Czytak Larix
Czytak Larix 20257-20277
ISBN:
978-83-60046-60-9
Autotagi:
czytak

Wilno jest miastem niesamowicie przyciągającym, wręcz magicznym, a poza tym chaotycznym i dziwacznym - jego aurę najlepiej oddaje słowo bizarre, którego nie umiem przetłumaczyć. To samo odnosi się do jego zagmatwanej wielonarodowej historii. W stosunku do niej starałem się o jak największą bezstronność, ale chyba zauważalny jest w moim wykładzie punkt widzenia litewski. Sądzę, że zasługuje na poznanie i zrozumienie". (fragment wstępu autora). Książka "Opisać Wilno" Tomasa Venclovy, wybitnego litewskiego poety, przyjaciela Miłosza i Herberta, to osobisty przewodnik po tym niezwykłym mieście.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Zbiór esejów litewskiego pisarza, poety, filologa, który od wielu lat mieszka w Stanach Zjednoczonych, ale ciągle jest związany z ojczystą Litwą. Książka jest swoistym pamiętnikiem autora z jego wieloletniego pobytu w Wilnie jak i z licznych tam podróży. Opisuje miejsca drogie i znane mu, ale nie koniecznie turystom, zwiedzającym to miasto z przewodnikiem, utartymi szlakami. Venclowa przybliża czytelnikowi historię Wilna i Litwy, dużo miejsca poświęcając stosunkom polsko-litewskim, trudnym i niejednokrotnie bolesnym. Książka została napisana na zapotrzebowanie czytelników niemieckich, nie znających zawiłości losów Polski i Litwy. Przedstawione z punktu widzenia Litwina, dla którego szczególnie w okresie międzywojennym Polska była okupantem, dla polskiego czytelnika mogą wydawać się krzywdzące. • Co prawda książka nie jest przewodnikiem turystycznym, jednak brak fotografii czy map, utrudnia lekturę, nie ułatwia jej także język.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo