• Zbiór esejów litewskiego pisarza, poety, filologa, który od wielu lat mieszka w Stanach Zjednoczonych, ale ciągle jest związany z ojczystą Litwą. Książka jest swoistym pamiętnikiem autora z jego wieloletniego pobytu w Wilnie jak i z licznych tam podróży. Opisuje miejsca drogie i znane mu, ale nie koniecznie turystom, zwiedzającym to miasto z przewodnikiem, utartymi szlakami. Venclowa przybliża czytelnikowi historię Wilna i Litwy, dużo miejsca poświęcając stosunkom polsko-litewskim, trudnym i niejednokrotnie bolesnym. Książka została napisana na zapotrzebowanie czytelników niemieckich, nie znających zawiłości losów Polski i Litwy. Przedstawione z punktu widzenia Litwina, dla którego szczególnie w okresie międzywojennym Polska była okupantem, dla polskiego czytelnika mogą wydawać się krzywdzące. • Co prawda książka nie jest przewodnikiem turystycznym, jednak brak fotografii czy map, utrudnia lekturę, nie ułatwia jej także język.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo