Klub filmowy

Tytuł oryginalny:
Film club
Autor:
David Gilmour
Tłumacz:
Emilia Skowrońska
Wydawcy:
IBUK Libra (2012)
Wydawnictwo Dobra Literatura (2011-2012)
Wydane w seriach:
Bliżej Siebie
Bliżej Siebie - Dobra Literatura
ISBN:
978-83-930559-9-9, 978-83-935437-3-1
Autotagi:
beletrystyka
druk
powieści
2.0

David, ojciec nastoletniego syna, ma oryginalny pomysł. Proponuje mu niekonwencjonalne rozwiązanie: może zrezygnować z nauki - nie będzie musiał iść do pracy ani płacić czynszu - ale ma oglądać trzy wybrane przez ojca filmy tygodniowo. Tydzień po tygodniu ojciec i syn oglądają najlepsze (i przy okazji najgorsze) filmy wszech czasów - od Prawdziwego romansu, przez Chungking Express, Noc po ciężkim dniu, Dziecko Rosemary, po Słodkie życie i Showgirls. Filmy dostarczają im tematów do rozmów - o dziewczynach, muzyce, złamanych sercach, pracy, narkotykach, miłości, przyjaźni - i otwierają drzwi do wewnętrznego świata nastolatka w czasie, w którym rodzice zwykle są z niego wykluczani. Gdy klub filmowy dobiegł swego słodko-gorzkiego (ale nieuniknionego) końca, chłopak podjął decyzję, która zaskoczyła nawet jego ojca.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Stanowczo rozczarowująca. Przede wszystkim nie jest to "przewodnik po filmach" jak reklamuje się tą książkę. O filmach jest niewiele powiedziane i to w stylu bardzo płytkim i głupim, operującym wyświechtanymi sloganami w stylu: "Marlon Brando wielkim aktorem był". Bardziej jest to książka obyczajowa. Może trochę skrojona na poradnik jak wychować dorosłego (prawie!) syna. Tyle, że rady zawarte w tej książce są dość niekonwencjonalne i szczerze mówiąc głupie. • Autor prezentuje nam "swój model" bez przekonania, na każdym kroku próbując usprawiedliwiać się za to co robi i jak robi. Jest to autokrytyka, tym bardziej, że tak naprawdę poddaje w wątpliwość nie tyle życie swojego podopiecznego, co w równej mierze swój niepewny stan egzystencjalny (i emocjonalny) w jakim znajdował się w tamtym okresie. • Lektura tej książki irytuje. Mimo niewielkich rozmiarów trudno przebrnąć do końca. I jeśli mam być zupełnie szczery - nikt kto lubi kino, nie znajdzie w niej ani krztyny ciekawych informacji.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo